Od oczyszczalni coraz częściej będzie wymagało się spełniania dodatkowych funkcji – przede wszystkim obniżania stężenia azotu i fosforu. Wynika to z nowelizacji dyrektywy ściekowej. W te potrzeby doskonale wpisują się oczyszczalnie typu MBBR – ze złożem zawieszonym, na którym osadzają się mikroorganizmy. Sprawdź, jak działają i czym różnią się od innych oczyszczalni biologicznych.

Czym jest oczyszczalnia MBBR i na czym polega jej działanie?

Oczyszczalnie MBBR są jednym z rodzajów oczyszczalni wyposażonych w złoże biologiczne. W tym przypadku jest to złoże zawieszone. W oczyszczalni typu MBBR nośnik biomasy unosi się w oczyszczanych ściekach. Dzięki temu do jego powierzchni (o odpowiedniej strukturze i chropowatości) mogą łatwo przywierać znajdujące się w zanieczyszczonej wodzie mikroorganizmy.

Co ważne, unoszące się na powierzchni komórki mają tendencję do agregacji kolejnych. W ten sposób tworzy się coraz większa warstwa biofilmu. Duże znaczenie dla skuteczności tego procesu mają wielkość i kształt nośnika. Ważne jest, by był on skonstruowany w taki sposób, żeby w jego pustych przestrzeniach nie gromadziła się nadmierna ilość mikroorganizmów. Wpływ na efektywność osadzania się biofilmu ma także napowietrzanie zbiornika ze ściekami.

W prawidłowo zaprojektowanej oczyszczalni MBBR nie ma konieczności dodatkowego oczyszczania ścieków – gromadzenie się biofilmu na nośniku wystarczy, by woda została oczyszczona do poziomu pozwalającego na odprowadzenie jej do odbiornika. Dzięki temu koszty budowy i eksploatacji oczyszczalni ze złożem zawieszonym są stosunkowo niskie.

Zalety i wady oczyszczalni ze złożem zawieszonym w porównaniu z oczyszczalniami SBR

Oczyszczalnie MBBR zdobywają coraz większą popularność, ale to technologia SBR (bazująca na sekwencyjnej pracy reaktorów) nadal jest najczęściej wykorzystywana w infrastrukturze ściekowej. Czym charakteryzują się oba rozwiązania?

	Oczyszczalnie SBR	Oczyszczalnie MBBR

Koszty	Niższe	Wyższe
Wymagana powierzchnia	Większa	Mogą potrzebować mniejszej ilości miejsca
Nośnik	Brak konieczności zakupu, kontroli, wymiany	Niezbędny do działania oczyszczalni
Nierównomierny przepływ	Utrudnione działanie	Odporne na nierównomierny przepływ

Tym, co daje przewagę oczyszczalniom MBBR nad innymi rozwiązaniami, jest dodatkowo:

brak konieczności długiego trzymania ścieków w reaktorze;
niewielka produkcja osadu nadmiernego.

Minusami oczyszczalni ze złożem zawieszonym są natomiast duża konsumpcja energii i konieczność zasilania powietrzem z zewnątrz – podnosi to koszty eksploatacyjne. Istnieje także pewne zagrożenie wydostania się nośnika na zewnątrz zbiornika. To, czy takie wady pojawią się i w jakim stopniu będą stanowiły przeszkodę dla poprawnego działania, zależy oczywiście od konkretnego projektu i zastosowanych rozwiązań technicznych.

Popularność oczyszczalni MBBR w porównaniu z innymi rozwiązaniami – przykłady z krajów europejskich

W przypadku aglomeracji poniżej 2000 RLM najczęściej wybieranym rozwiązaniem są oczyszczalnie SBR – tak jest m.in. w Ukrainie, Łotwie, Estonii, Rumunii, na Węgrzech, a także w Polsce.

Inne rodzaje oczyszczalni, które wykorzystuje się stosunkowo często w różnych krajach europejskich, to:

oczyszczalnie MBR (membranowe) – popularne w Rumunii;
oczyszczalnie MBBR – stosowane w Estonii, Słowenii i Polsce;
oczyszczalnie ze złożem trzcinowym – stosowane w Chorwacji, Mołdawii i Czarnogórze.

Statystyki pokazują, że w skali europejskiej zdecydowanie największą przewagę ma oczyszczanie biologiczne. Nie zawsze wykorzystuje się jednak procesy pozwalające pozbyć się związków azotu i fosforu. Według danych inicjatywy WISE (The Water Information System for Europe) na ponad 1,5 tysiąca oczyszczalni biologicznych w Europie jedynie 570 usuwa te substancje ze ścieków.

Jakie znaczenie dla stosowania oczyszczalni MBBR ma nowelizacja dyrektywy ściekowej?

Jedną ze zmian wprowadzonych w ramach nowelizacji dyrektywy ściekowej jest objęcie jej ustaleniami dodatkowo aglomeracji od 1000 RLM (obecnie to 2000 RLM). Szacuje się, że w Polsce będzie to dotyczyło około 1000 gmin. W wielu przypadkach taka zmiana będzie oznaczała konieczność wykorzystywania oczyszczalni ścieków o podwyższonej sprawności.

Wynika to z nakładanego przez dyrektywę ściekową obowiązku usuwania związków azotu i fosforu oraz podwyższonego usuwania biogenów. Wiele oczyszczalni w Polsce nie ma takiej możliwości – zanieczyszczenia są usuwane wyłącznie mechanicznie.

Oczyszczalnie MBBR bardzo dobrze wpisują się w te zmiany. Mają zdolność do stabilnego i skutecznego usuwania związków azotu i fosforu ze ścieków. Dzięki zastosowaniu tego systemu w sieciach kanalizacyjnych polskie gminy będą mogły spełnić wymogi stawiane przez dyrektywę ściekową.

Szukasz zweryfikowanej, wysokiej jakości wiedzy eksperckiej na temat zarządzania infrastrukturą wod-kan? Skorzystaj z naszego doświadczenia – poznaj więcej artykułów na naszym blogu lub posłuchaj naszych webinarów w ramach cyklu Projektowanie na śniadanie!

Czy wiesz, że w biologicznych oczyszczalniach ścieków zachodzą procesy podobne do tych, dzięki którym rzeki są w stanie oczyszczać się samodzielnie? To tylko jedna z ich przewag nad szambem. Sprawdź, co sprawia, że biologiczne oczyszczalnie są w stanie spełnić rygorystyczne normy ekologiczne dotyczące zrzutu wody do środowiska.

Biologiczne oczyszczalnie ścieków – budowa i zasada działania

Nie wszystko, co ekologiczne, może jednocześnie być określane jako „biologiczne”. Aby można było używać takiej nazwy w przypadku oczyszczalni, musi ona spełniać pewne warunki dotyczące sposobu działania.

Biologiczna oczyszczalnia ścieków to taka, w której za proces oczyszczania odpowiadają mikroorganizmy. Dzięki ich obecności dokonują się procesy, w wyniku których szkodliwe zanieczyszczenia zmieniają się w neutralne dla środowiska substancje.

Takie oczyszczalnie ścieków są wyposażone także w sitopiaskowniki, w których usuwa się największe zanieczyszczenia oraz w osadniki, na dnie których gromadzi się piasek i inne osady. Procesy zachodzące w biologicznych oczyszczalniach ścieków bardzo przypominają te mające miejsce w rzekach – tam również piasek i inne drobne składniki osiadają na dnie, a mikroorganizmy dbają o samooczyszczanie się wody.

W przypadku biologicznych oczyszczalni ścieków BIOFIT skuteczność oczyszczania jest bardzo wysoka. Efektem jest osad ściekowy, który może być poddawany dalszym procesom oraz pozbawione zanieczyszczeń ścieki.

Jakie przepisy regulują kwestie związane z biologicznymi oczyszczalniami ścieków?

Na związane z biologicznymi oczyszczalniami ścieków przepisy warto zwracać uwagę na różnych etapach: podczas budowy i montażu urządzenia, standardowej eksploatacji, a także prac serwisowych. Poniżej wyjaśniamy wszystkie najważniejsze kwestie.

Inaczej niż w przypadku przydomowych oczyszczalni ścieków, budowa dużych oczyszczalni biologicznych wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Dotyczy to urządzeń o wydajności powyżej 7,5 m³ na dobę i pojemności większej niż 10 m³. Do wniosku należy dołączyć projekt budowlany.

Dodatkowo konieczne jest uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego – a dokładnie dwóch takich pozwoleń: na budowę oczyszczalni oraz na odprowadzanie oczyszczonych ścieków do wody (jeśli przepustowość będzie przekraczała 5 m³).

Kiedy możliwy jest zrzut ścieków z biologicznej oczyszczalni?

W przypadku biologicznej oczyszczalni ścieków BIOFIT korzyścią (jedną z wielu) jest to, że oczyszczone ścieki nadają się do ponownego użycia. Wodę z oczyszczalni można wykorzystać do podlewania ogrodu, czyszczenia ulic i chodników, mycia maszyn czy też jako „szarą wodę” np. do spłukiwania toalety.

Jeśli nie uda się zużyć całej wody, jej nadmiar można odprowadzić do wód powierzchniowych. Trzeba tu jednak pamiętać o obowiązujących w przypadku biologicznych oczyszczalni ścieków przepisach. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 12 lipca 2019 r. w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego […] określa maksymalne zawartości BZT5, ChZT oraz zawiesiny ogólnej w odprowadzanej wodzie. W przypadku biologicznych oczyszczalni Ecol-Unicon, ilość tych substancji jest najczęściej znacznie poniżej górnej granicy normy – oznacza to, że można je bezpiecznie odprowadzać do środowiska.

Gdzie nie można odprowadzać ścieków z oczyszczalni biologicznej?

Według Prawa wodnego zakazane jest odprowadzanie ścieków do:

wód podziemnych – dotyczy to bezpośredniego wprowadzania;
do ziemi – jeśli jest to sprzeczne z przepisami ochrony przyrody obowiązującymi na danym terenie;
wód powierzchniowych w pobliżu kąpielisk i innych miejsc wykorzystywanych do kąpieli (do 1 km od ich granic);
jezior oraz rzek, kanałów i innych cieków wodnych, które są dopływami jezior.

Biologiczne oczyszczalnie ścieków BIOFIT to skuteczne i wygodne rozwiązanie tam, gdzie brakuje dostępu do sieci kanalizacyjnej. Przykładem jest nasza realizacja z Żarskiej Wsi:

Kontrola działania i serwis biologicznej oczyszczalni ścieków

Jest jeszcze jedna kwestia, o której mówią przepisy związane z biologicznymi oczyszczalniami ścieków – eksploatacja. Sposób działania takiej oczyszczalni jest bardzo prosty, ścieki spływają do zbiornika w sposób grawitacyjny, urządzenie nie jest wyposażone w pompy ani inne ulegające częstym awariom urządzenia. Na co dzień biologiczna oczyszczalnia ścieków jest bezobsługowa i całkowicie nieuciążliwa dla samych użytkowników.

Aby jednak działała niezawodnie i bezpiecznie przez długi czas, konieczne jest jej serwisowanie. Zgodnie z przepisami Prawa wodnego przegląd powinien się odbywać raz w roku. Producenci często zalecają jednak, by zlecać go częściej – i warto to robić, ponieważ w wielu przypadkach jest to warunkiem skorzystania z gwarancji.

Urządzenia Ecol-Unicon są zaprojektowane tak, by spełniały normy ekologiczne. W przypadku naszych biologicznych oczyszczalni ścieków, korzyści jest znacznie więcej – sprawdź na stronie oczyszczalni BIOFIT, co zyskasz, decydując się na takie rozwiązanie! A jeśli masz pytania o indywidualne rozwiązanie, prześlij je do nas.

Zużyte środki higieniczne, resztki jedzenia, telefony, zabawki, a nawet… sztuczna szczęka. Co je łączy? To typowe (i nieco mniej typowe) przedmioty, które zdarza się pracownikom znajdować w urządzeniach sieci kanalizacyjnej. Niechciane przedmioty są dużym zagrożeniem – mogą uszkodzić pompy w przepompowni, niektóre z nich są także niebezpieczne dla środowiska.

Czego nie wolno wyrzucać do toalety, umywalki czy zlewu?

Większość osób zapytana, czego nie powinno się wrzucać do sieci kanalizacyjnej, będzie w stanie prawidłowo wymienić przynajmniej kilka takich przedmiotów. Dość oczywiste jest, że nie powinny tam trafiać ubrania, zabawki czy telefony – takie śmieci najczęściej trafiają do sieci przypadkowo.

Są jednak odpady, które wiele osób wyrzuca lub wylewa się do kanalizacji, nie mając świadomości, jak szkodliwe jest takie działanie. Może się wydawać, że niewielki patyczek kosmetyczny, resztki z obiadu, fusy z kawy czy papieros łatwo spłyną do rur kanalizacyjnych i trafią do przepompowni, a następnie do oczyszczalni, gdzie zostaną wychwycone przez urządzenia oczyszczające. Tak jednak się nie dzieje – nawet drobne przedmioty mogą trwale uszkodzić infrastrukturę wodno-kanalizacyjną.

Do toalety, zlewu czy umywalki bezwzględnie nie należy wrzucać ani wlewać:

środków higieny osobistej: patyczków do uszu, ręczników papierowych, pieluch jednorazowych, wacików, podpasek, tamponów;
materiałów opatrunkowych;
maseczek i rękawiczek jednorazowych;
gum do żucia;
resztek jedzenia i innych odpadów kuchennych;
lekarstw i środków chemicznych;
farb;
tłuszczów i olejów;
igieł;
włosów i materiałów nierozpuszczalnych w wodzie;
odpadów budowlanych, np. szkła, żwiru, smoły, betonu;
nawozów;
popiołu;
substancji żrących i toksycznych.

Śmieci w sieci kanalizacyjnej, a praca przepompowni ścieków

Większość niewielkich śmieci jest w stanie przedostać się przez rury kanalizacyjne o dużym przekroju. Problem pojawia się, gdy odpady stałe trafiają do przepompowni ścieków.

Do czego służą przepompownie?

Przepompownie to urządzenia, które tłoczą zużytą wodę z gospodarstw domowych, zakładów przemysłowych i innych obiektów. Dzięki przepompowniom ścieki mogą szybko trafiać do oczyszczalni.

Co się dzieje, gdy wrzucone do toalety czy zlewu śmieci trafiają do przepompowni ścieków? Jeśli mamy do czynienia z dużymi przedmiotami, mogą one zatkać przepływ urządzenia. Drobne odpady w kanalizacji, np. resztki środków higienicznych, są z kolei szczególnie niebezpieczne dla pomp. Takie przedmioty wykonano z nierozpuszczalnych materiałów, są lekkie i unoszą się na wodzie. W ten sposób wkręcają się w wirniki pomp, a w efekcie mogą utrudnić ich pracę, a nawet trwale je zablokować.

Nie tylko przedmioty stałe mają negatywny wpływ na działanie przepompowni ścieków. Niebezpieczne są również tłuszcze (np. resztki oleju), szlam czy piasek. Gdy znajdują się w wodzie, oblepiają sondy hydrostatyczne oraz pływaki, co może prowadzić do ich trwałego uszkodzenia.

W jaki sposób odpady w sieci kanalizacyjnej szkodzą środowisku?

Wrzucanie odpadów do toalety czy zlewu jest zagrożeniem nie tylko dla sieci kanalizacyjnej, lecz także dla środowiska naturalnego. Co może się stać, gdy nie przestrzega się wytycznych zakładów wodociągowych?

Wrzucanie resztek jedzenia może powodować namnażanie się szczurów.
Resztki papierosów, środków chemicznych i leków niszczą mikroorganizmy oczyszczające wodę w oczyszczalni.
Znajdujący się w wodzie plastik zbija się w granulki, które wiele zwierząt myli z pokarmem.
Mikroplastik czy substancje znajdujące się w lekach trafiają do organizmów zwierząt i roślin.

Co mogą zrobić właściciele przepompowni ścieków, by zapobiec awariom?

To bardzo ważne, by edukować użytkowników sieci kanalizacyjnych i na każdym kroku przypominać im o zakazie wrzucania przedmiotów czy wlewania tłuszczu do toalety i zlewu. Firmy odpowiedzialne za pracę przepompowni ścieków mają jednak ograniczony wpływ na to, co trafi do kanalizacji. Nawet jeśli większość osób będzie się stosowała do zaleceń, problemem będzie ta mniej uczynna mniejszość – a niewiele trzeba, by odpady spowodowały awarię.

Co można zrobić, by uniknąć poważnych uszkodzeń przepompowni?

Rozwiązanie jest proste: regularne przeglądy przepompowni ścieków. Pracownicy ekip serwisowych mogą dokładnie przyjrzeć się pompom i innym urządzeniom, a w razie potrzeby szybko je wyczyścić. Dzięki przeglądom przepompowni można wykryć zanieczyszczenia już na wczesnym etapie, zanim zbierze się ich tak dużo, że zatkają przepływ lub pompy.

Aby uniknąć awarii, najlepiej na bieżąco (mniej więcej co dwa tygodnie) zaglądać do studni przepompowni, a raz na pół roku zrobić przegląd, który wykona specjalistyczna firma, na przykład Ecol-Unicon.

Czy zdarzają Ci się awarie przepompowni?

Jeśli borykasz się z problemami związanymi z nadmierną eksploatacją instalacji i jednocześnie chciałbyś obniżyć koszty zużycia energii, skontaktuj się z nami.

Zrzut ścieków do wody wymaga uzyskania niezbędnych pozwoleń – tylko wówczas jest legalny. Nie oznacza to jednak, że taki sposób pozbywania się zużytej wody jest korzystny dla środowiska. Unikanie negatywnego wpływu na przyrodę jest ważne w Twojej działalności? W Ecol-Unicon pomagamy Ci realizować Twoją misję ekologiczną. Poznaj korzyści ekologicznych oczyszczalni ścieków i dowiedz się, jak możesz uniknąć odprowadzania szkodliwych zanieczyszczeń do środowiska.

Skąd bierze się problem zrzutów ścieków do wody? Przykład zanieczyszczenia Odry

„Kto zrzuca ścieki do Odry?” – latem 2022 roku to było jedno z najczęściej zadawanych pytań w mediach. Podejrzenia były skierowane w stronę dużych zakładów przemysłowych i kopalni. Rzeczywistość okazuje się jednak znacznie bardziej skomplikowana. Dane zebrane przez dziennik „Rzeczpospolita” pokazują, że spółka Wody Polskie i samorządy wydały łącznie aż 750 pozwoleń na zrzut ścieków do Odry. W ten sposób zanieczyszczeń pozbywają się nie tylko fabryki. Do drugiej co do wielkości polskiej rzeki trafiają również ścieki komunalne.

Problemem jest nie tylko duża liczba pozwoleń na zrzut ścieków do wody, ale przede wszystkim znaczna ilość odprowadzanej wody i wysokie stężenie zanieczyszczeń. Co więcej, przedsiębiorstwa, wspólnoty mieszkaniowe i inne podmioty bardzo rzadko są kontrolowane. Dopiero po masowym śnięciu ryb latem 2022 roku Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska przeprowadził kontrole pozwoleń na zrzut ścieków. W wielu przypadkach stwierdzono uchybienia. Wiele wskazuje zatem na to, że przyczyną katastrofy ekologicznej nie były ścieki odprowadzane przez jeden duży zakład, ale suma zanieczyszczeń wpuszczanych do wody przez wiele różnych podmiotów.

Dlaczego zrzuty ścieków do wody to poważne zagrożenie dla środowiska?

W przypadku zatrucia Odry głównym powodem było wysokie zasolenie wody, które spowodowało rozrost chlorofilu i pojawienie się zabójczych dla ryb toksyn. Nie jest to jednak jedyny problem, jeśli chodzi o chemicznie zanieczyszczone rzeki.

Ścieki odprowadzane do wody powinny spełniać określone normy. Wymagane jest m.in. oczyszczenie ich z odpadów czy chorobotwórczych drobnoustrojów. Praktyka pokazuje jednak, że normy nie zawsze są przestrzegane. Część ścieków jest zrzucana nielegalnie – odprowadza się je rurami bezpośrednio do rzeki. Nawet w przypadku legalnych zrzutów nie przeprowadza się szczegółowych kontroli składu wody. W efekcie w rzekach znajdują się m.in. substancje ropopochodne, sól, a nawet pozostałości antybiotyków i środków antykoncepcyjnych.

Trzeba także pamiętać o tym, że żadna rzeka nie jest zamkniętym, odizolowanym od reszty ekosystemem. Jest dopływem innych cieków wodnych, przepływa przez jeziora, ostatecznie trafia do morza – a na swojej drodze ma kontakt z roślinami i organizmami żywymi. Gdy rzeką spływają toksyczne ścieki, nie może to pozostać bez wpływu na ich stan. Chodzi nie tylko o środowisko w bezpośrednim otoczeniu – zanieczyszczenia trafiają również do wód podziemnych.

W jaki sposób ekologiczne oczyszczalnie ścieków pomagają chronić środowisko?

Wyjaśnienie, dlaczego zakłady przemysłowe i wspólnoty mieszkaniowe wnioskują o pozwolenie na zrzut ścieków do wody, jest dość banalne. Takie obiekty znajdują się w miejscach, gdzie nie ma sieci kanalizacyjnej ani nie zostanie ona doprowadzona w najbliższej przyszłości. Gdy ilość zanieczyszczonej wody jest duża, korzystanie z szamba staje się drogie i niefunkcjonalne.

Szukasz ekologicznej alternatywy dla szamba i zrzutu nieoczyszczonych ścieków do wody? Oczyszczanie ścieków w biologicznej oczyszczalni to rozwiązanie dla Ciebie. Tego typu oczyszczalnie zawdzięczają swoją skuteczność m.in. dwuetapowemu procesowi usuwania zanieczyszczeń. W pierwszej kolejności są one oddzielane mechanicznie w osadniku. Następnie szkodliwe substancje są rozkładane w bioreaktorze przez mikroorganizmy. Ten sposób oczyszczania pozwala uniknąć wykorzystywania drenażu, czyli przesączania ścieków przez warstwę żwiru w gruncie.

Poznaj możliwości ochrony środowiska z oczyszczalniami BIOFIT

Biologiczne oczyszczalnie ścieków BIOFIT powstały jako odpowiedź na problemy właścicieli obiektów pozbawionych dostępu do sieci kanalizacyjnej, którzy jednocześnie nie chcą korzystać z tradycyjnych szamb. Zaletą tego typu oczyszczalni jest to, że można je budować na niemal każdym terenie – także w trudnych warunkach gruntowo-wodnych.

Z rozwiązania korzystają inwestorzy na terenie całej Polski – sprawdź mapę realizacji (w kategorii inwestycji wybierz „Oczyszczalnie BIOFIT”).

Funkcjonalność i wygoda obsługi była dla nas ważna podczas projektowania oczyszczalni BIOFIT, ale naszym priorytetem są zawsze kwestie związane ze środowiskiem. Skupiliśmy się na technologiach, które zapewniają skuteczne oczyszczanie wody z zanieczyszczeń szkodliwych dla gleby i roślin. Doprowadzamy ją do stanu, w którym może być ponownie wykorzystana do celów użytkowych – dzięki temu pozwalamy ograniczać zużycie tego cennego zasobu.

Czy to wszystko oznacza, że oczyszczone w biologicznej oczyszczalni ścieków BIOFIT ścieki można bezpiecznie odprowadzać do wody lub gruntu? Tak – w przypadku objętości większych niż 5 m3 dziennie wymaga to uzyskania pozwolenia (zgodnie z ustawą o Prawie wodnym). Najczęściej jednak nie ma z tym problemu. Ilość BZT5, ChZT oraz zawiesiny ogólnej w odprowadzanej wodzie plasuje się znacznie poniżej granicy wskazanej w przepisach.
Korzyści ekologicznych oczyszczalni ścieków odczujecie zarówno Ty, jak i środowisko naturalne. W swoim biznesie działasz tak, by przede wszystkim nie szkodzić? Oczyszczalnia ścieków BIOFIT pomoże Ci w osiągnięciu tego celu. Poznaj jej możliwości!

Choć to kanalizacja jest najskuteczniejszym i najbardziej przyjaznym środowisku sposobem odprowadzania ścieków, to na niektórych terenach jej budowa po prostu się nie opłaca. Nie oznacza to jednak, że właściciele obiektów oddalonych od sieci kanalizacyjnych są skazani na wybór pomiędzy wysokimi wydatkami inwestycyjnymi a niską efektywnością. Mamy dla nich rozwiązanie – to ekologiczne oczyszczalnie ścieków BIOFIT. Dzięki nim nie tylko zapewnisz skuteczne odprowadzanie ścieków, lecz także odzyskasz część wody do celów użytkowych.

Ekologiczna oczyszczalnia ścieków – skuteczne rozwiązanie tam, gdzie nie ma kanalizacji

Zarządzasz obiektem, który nie jest podłączony do kanalizacji i wiesz, że w najbliższych latach nie możesz spodziewać się doprowadzenia takiej infrastruktury?

Jeszcze do niedawna jedynym sposobem na pozbycie się ścieków w takich przypadkach była budowa szamba. Było to jednak tylko częściowe rozwiązanie problemów. Ścieki co prawda odprowadzano w ten sposób z budynku, ale nadal znajdowały się one na terenie osiedla czy zakładu przemysłowego. Aby się ich pozbyć, konieczne było zlecenie wywozu specjalistycznej firmie.

Obecnie jako właściciel lub zarządca masz alternatywę w postaci oczyszczalni ścieków zlokalizowanej na terenie Twojego obiektu. Dzięki takiemu rozwiązaniu nie jesteś uzależniony od decyzji administracyjnej o budowie sieci kanalizacyjnej. Nie musisz także sięgać po mało efektywne i nie ekologiczne rozwiązanie w postaci szamba. Ścieki są odprowadzane, a następnie oczyszczane na miejscu bez konieczności tworzenia rozbudowanej infrastruktury.

Oczyszczalnie ścieków dla osiedli mieszkaniowych, obiektów użyteczności publicznej czy elementów infrastruktury przy drodze działają na podobnej zasadzie jak przydomowe oczyszczalnie ścieków.

Gdy szukasz optymalnego rozwiązania do budynku lub obiektu, którym zarządzasz, do wyboru masz dwa podstawowe rodzaje oczyszczalni ścieków. Są to:

Drenażowe oczyszczalnie ścieków, czyli takie, w których ścieki są wstępnie czyszczone w osadniku, a następnie, przy użyciu rur drenażowych, trafiają do warstwy przepuszczalnego gruntu lub do filtra piaskowego.
Biologiczne oczyszczalnie ścieków. W tej metodzie oczyszczania wykorzystuje się właściwości bakterii i pierwotniaków. Na początku ścieki trafiają do osadnika wstępnego, gdzie są usuwane zanieczyszczenia nierozpuszczalne w wodzie. Następnie zasiedlające bioreaktor organizmy wykorzystują znajdujące się w ściekach substancje jako pokarm.

Jakie są przewagi biologicznych oczyszczalni ścieków nad innymi rozwiązaniami?

W każdym z wymienionych powyżej przypadków można mówić o ekologicznej oczyszczalni ścieków. Wszystkie te rozwiązania są przyjazne dla środowiska oraz pozwalają pozbyć się zanieczyszczeń z odprowadzanej wody.

Sposób działania oczyszczalni ścieków może jednak powodować pewne ograniczenia. Tak jest np. w przypadku oczyszczalni drenażowej, której rury powinny znajdować się na przepuszczalnym gruncie. Problemem w przypadku ekologicznych oczyszczalni ścieków jest także wysoki poziom wód gruntowych. Trzeba też pamiętać o tym, że rozwiązania wykorzystujące drenaż zajmują na działce dużo miejsca.

Takie problemy nie występują w przypadku biologicznej oczyszczalni ścieków. Te obiekty są odpowiednie w każdych warunkach wodno-gruntowych, również tych bardziej wymagających.

Jakie inne korzyści wiążą się z inwestycją w biologiczną oczyszczalnię ścieków? Są to:

możliwość odzyskania oczyszczonej wody i wykorzystania jej do celów użytkowych;
oszczędności wynikające z mniejszego zużycia wody (dzięki ponownemu wykorzystaniu wody z oczyszczalni) i energooszczędnej pracy (bez pomp tłoczących ścieki);
kompaktowa budowa – niewielkie rozmiary pozwalają na budowę oczyszczalni na każdej działce;
szybki zwrot z inwestycji – niska awaryjność i brak konieczności częstej konserwacji sprawiają, że budowa oczyszczalni jest opłacalna;
odporność na nierównomierne dostarczanie ścieków – oczyszczalnia biologiczna sprawdzi również w miejscach, z których korzysta się tylko w wybranych okresach roku;
odzyskane w procesie oczyszczania surowce: fosfor, azot czy węgiel można wykorzystać w rolnictwie lub ogrodnictwie jako nawóz.

Dlaczego biologiczne oczyszczalnie są dobre dla środowiska?

Zależy Ci na tym, by wybierane przez Ciebie technologie były przyjazne dla środowiska? W takim razie biologiczna przydomowa oczyszczalnia ścieków spełni Twoje oczekiwania. Przede wszystkim wyróżnia się wysoką skutecznością usuwania zanieczyszczeń, a oczyszczona woda nie trafia do gruntu, tylko znajduje się w zbiorniku.

O korzystnym wpływie na środowisko warto pomyśleć także z innej perspektywy. Dzięki możliwości odzyskiwania wody użytkowej zmniejsza się zapotrzebowanie na tę pobieraną z sieci wodociągowej czy studni głębinowej. A to pozwala zapobiegać pogorszeniu warunków wodnych na obszarze, na którym znajduje się budynek lub obiekt.

Sprawdź realizacje ekologicznej oczyszczalni ścieków w Żarskiej Wsi

Poznaj biologiczne oczyszczalnie ścieków BIOFIT

Czy na terenie Twojego obiektu jest miejsce na biologiczną oczyszczalnię ścieków? Tak, pod warunkiem że zdecydujesz się na oczyszczalnię BIOFIT! Do jej budowy wykorzystamy elementy prefabrykowane o modułowej konstrukcji, dzięki czemu łatwo dostosujemy wymiary do kształtu działki. Zapewnimy Ci szybki montaż, a także oszczędności już na tym etapie.

Biologiczne oczyszczalnie BIOFIT to również niskie koszty eksploatacyjne – nie mają one pomp, dlatego pobór energii jest minimalny, a niewielka liczba elementów mechanicznych ogranicza częstotliwość napraw i konserwacji.

Biologiczne oczyszczalnie BIOFIT z powodzeniem oczyszczą ścieki m.in. w:

osiedlach mieszkaniowych i niewielkich miejscowościach;
zakładach przemysłowych;
ośrodkach turystycznych;
szkołach i innych obiektach użyteczności publicznej;
na parkingach czy w Miejscach Obsługi Pasażerów (tzw. MOP-ach) przy autostradach – przykład takiej realizacji znajdziesz tutaj.

Przekonały Cię możliwości i sposób działania biologicznych oczyszczalni ścieków? Teraz masz okazję poznać je bliżej. Sprawdź, czym wyróżniają się nasze oczyszczalnie ścieków BIOFIT – dowiedz się, jak łatwa jest ich obsługa i jak szerokie są ich zastosowania.

Oczyszczalnie ścieków to systemy urządzeń służących eliminacji zanieczyszczeń ze ścieków stanowiących zagrożenie dla ludzi, zwierząt oraz środowiska. Sam proces składa się z dwóch procesów – mechanicznego oraz biologicznego. Budowa przydomowej oczyszczalni wiąże się oczywiście z konkretnymi nakładami inwestycyjnymi, dlatego postanowiliśmy bliżej przyjrzeć się systemom, jakie oferuje rynek oraz przedstawić najważniejsze zalety i wady różnych rozwiązań.

Oczyszczalnia drenażowa rozsączająca
Oczyszczalnia z filtrem piaskowym
Oczyszczalnia gruntowo-roślinna
Oczyszczanie z użyciem osadu czynnego
Oczyszczalnia ze złożem biologicznym

W zależności od wykorzystanej technologii eliminacji zanieczyszczeń, wyróżnia się różne rodzaje oczyszczalni. Decyzja o ich budowie powinna być wynikiem rachunku ekonomicznego, na który składają się potencjalne zyski i korzyści wynikające z oczyszczania ścieków oraz koszty inwestycyjne, a także koszty utrzymania i eksploatacji obiektu.

Niezwykle istotna z punktu widzenia środowiska jest też sama technologia oczyszczania ścieków. Im bardziej skuteczna i efektywna, tym mniejsze zagrożenie dla gruntu oraz wód.

Oczyszczalnia z drenażem rozsączającym

Drenażowa oczyszczalnia rozsączająca to najprostszy typ przydomowej oczyszczalni ścieków. Poza osadnikiem gnilnym składającym się z jednej lub dwóch komór, nieodzownym elementem oczyszczalni jest rurowy drenaż rozsączający.

Warunkiem zastosowania tego rozwiązania są odpowiednie warunki gruntowe. Oczyszczanie ścieków odbywa się tu bowiem w oparciu o dwa procesy: tlenowym oraz beztlenowym. Ważne zatem, by grunt był dobrze przepuszczalny, a poziom wód gruntowych stosunkowo niski. Trzeba też pamiętać, aby oba elementy oczyszczalni były odpowiednio oddalone od budynku czy granicy działki.

Jak wspomnieliśmy to najprostsze, ale niestety też najmniej skuteczne spośród rozwiązań, jakie prezentujemy. Skuteczność oczyszczania zawiesiny ogólnej w samodzielnych osadnikach gnilnych wynosi mniej niż 80%, natomiast eliminacja zanieczyszczeń organicznych oraz związków azotu kształtuje się zaledwie na poziomie 40%. Jeszcze gorsze wyniki osiąga technologia drenażowa w przypadku biogenów, jakimi są związki fosforu. Jej skuteczność wynosi zaledwie 5%. To zdecydowanie wartości odbiegające od dzisiejszych standardów ekologicznych.

Nadmierny rozrost błony biologicznej wywołany dużą ilością odprowadzanych zanieczyszczeń organicznych może tez powodować zatykanie porów złoża rozsączającego. Kolmatacja systemu rozsączającego ścieki do gruntu to jedno z poważniejszych zagrożeń w przypadku. Im grunt jest mniej przepuszczalny, tym łatwiej może dochodzić do tego typu sytuacji.

Mniejsza wydajność odprowadzania ścieków do gruntu może powodować (zwłaszcza w okresach długotrwałych opadów) lokalne podtopienia systemu rozsączającego. To z kolei prowadzi do odcięcia dopływu powietrza dla mikroorganizmów tlenowych bytujących w gruncie oraz ich obumieranie. W złożu rozsączającym zaczynają wtedy dominować bakterie beztlenowe rozkładające materię organiczną wraz z intensywnym wydzielaniem uciążliwych zapachowo gazów. Procesy wyłącznie beztlenowe zachodzą też w osadniku gnilnym, co może skutkować intensyfikacją powstawania gazów złowonnych, zwłaszcza w sytuacji niedociążenia oczyszczalni.

W wyniku braku kontroli nad procesami wewnątrz zakopanej części systemu, może powstawać sapropel, który charakteryzuje się niskim współczynnikiem filtracji i dodatkowo blokuje odpływ ścieków. W rezultacie już po kilku latach eksploatacji system może całkowicie przestać działać, a skażony zanieczyszczanymi grunt wymagać będzie wymiany, co jest bardzo kosztownym rozwiązaniem.

Ze względu na występujące procesy beztlenowe, podczas eksploatacji zalecane jest stosowanie biopreparatów dbających o florę bakteryjną i przyśpieszających rozkład zanieczyszczeń. To z kolei stanowi dodatkowy koszt eksploatacyjny.

*Budowa oczyszczalni, zbiornika retencyjnego, pompowni drogi ekspresowej S3 MOP Polkowice*

Oczyszczalnia z filtrem piaskowym

Ciekawym rozwiązaniem w przypadku niedostatecznej przepuszczalności gruntu lub wysokiego poziomu wód gruntowych może być filtr piaskowy lub piaskowo-żwirowy. Stwarza on zdecydowanie lepsze warunki do oczyszczania ścieków, poza tym jest dość prosty w budowie i stosunkowo niedrogi w eksploatacji. Niewątpliwą zaletą rozwiązania jest też duża odporność na wahania w dopływach ścieków.

Filtr można umieścić zarówno na powierzchni gruntu, czyli w nasypie, jak również pod jego poziomem. Podczyszczone biologicznie w osadniku gnilnym ścieki kierowane są do drenażu zbierającego, którego rury zasypane są warstwą filtracyjną w postaci żwiru i piasku. Pozwala to na dobre napowietrzenie i intensywny rozwój błony biologicznej na materiale filtrującym.

W filtrze piaskowym, oczyszczone wstępnie ścieki są doczyszczane, a następnie z pomocą drenów rozsączane lub odprowadzane do odbiornika. Problemem mogą być jednak grunty o wysokiej przepuszczalności oraz wysoko położone wody podziemne. W takim przypadku konieczne jest wyłożenie dna i brzegów wykopu folią z tworzywa sztucznego.

Ta metoda, w porównaniu z drenażem rozsączającym, wymaga niestety większych nakładów inwestycyjnych, np. na zakup folii, budowę filtra czy przepompowni. Kolejną wadą jest spora powierzchnia, jaką zajmuje cały system, a także konieczność zabezpieczenia filtra przed czynnikami zewnętrznymi, np. poprzez ogrodzenie.

Oczyszczalnia gruntowo-roślinna

Podobne działanie do oczyszczalni piaskowych mają oczyszczalnie ścieków z filtrami gruntowo-roślinnymi. Tutaj jednak proces biologicznego oczyszczania wspierany jest przez systemy korzeniowe roślin. Najczęściej są to korzenie wierzby, sitowia, pałki wodnej lub trzciny będące siedliskiem bakterii doczyszczających ścieki i udrażniające grunt oraz stanowiących siedlisko bakterii doczyszczających ścieki.

Aby wzmocnić skuteczność czyszczenia można postawić kilka filtrów gruntowo-roślinnych usytuowanych względem siebie w sposób kaskadowy. Sam filtr zbudowany jest z kilku warstw. Pierwsze dwie, to warstwy żwiru: o większej granulacji 2–16 mm i mniejszej do 2 mm. Następnie jest warstwa mieszaniny keramzytu, słomy, torfu i kory oraz ostatnia, czyli roślinność.

Podczyszczone w osadniku gnilnym ścieki kierowane są do odizolowanych od podłoża powierzchni filtracyjnych. Tam zachodzi biologiczna filtracja przy pomocy błony biologicznej. W wyniku licznych tlenowych i beztlenowych procesów rozkładane są białka i redukowane azotany. Wytrącane są też fosforany oraz następuje neutralizacja związków siarki ze ścieków. Następnie doczyszczone ścieki, z pomocą systemu drenażu lub studni chłonnej, są kierowane do gruntu lub do odbiornika.

Jeżeli przepuszczalność gruntu jest duża i zagraża przenikaniem ścieków, podobnie jak w poprzednim rozwiązaniu, dno wykopu należy wyłożyć grubą folią z tworzywa sztucznego. Zaletą takiej oczyszczalni jej wysoka skuteczność. Ich wysoka czystość sprzyja ponownemu wykorzystaniu, np. do podlewania roślin.

Niestety ten typ oczyszczalni jest dość drogi, zarówno na etapie inwestycji, jak też eksploatacji. Niezbędna jest też duża powierzchnia samej działki.

Oczyszczalnia z osadem czynnym

W tego typu rozwiązaniu podczyszczone w osadniku gnilnym ścieki poddawane są procesom doczyszczenia zachodzącym w warunkach tlenowych. Na dnie zbiornika z osadem czynnym zamontowane są specjalne membrany, przez dmuchawę stale dostarcza tlen. W samej zaś komorze zawieszone są mikroorganizmy zdolne do niezwykle szybkiego namnażania. Tworzą one tzw. kłaczki osadu czynnego i umożliwiają rozkład zanieczyszczeń.

W osadniku wtórnym następuje klarowanie ścieków poprzez oddzielenie zawiesiny mikroorganizmów oraz substancji mineralnych. Osad należy regularnie usuwać z osadnika wtórnego i neutralizować. Odbiornikami oczyszczonych ścieków są najczęściej wody powierzchniowe, drenaż lub studnia chłonna.

Zaletami tego typu rozwiązania jest wysoki stopień redukcji zanieczyszczeń zawartych w ściekach, przy jednoczesnym częściowym unieszkodliwieniu wirusów, bakterii i mikroorganizmów. Istotna jest także mała powierzchnia wymagana do montażu.

Ten typ oczyszczalni jest niestety dość drogi zarówno na etapie inwestycji, jak i późniejszej eksploatacji, na którą składają się: koszty energii elektrycznej, zakupu preparatów wspomagających procesy oczyszczania oraz koszty związane z pracą pompy przepompowującej osad.

Cechuje się też dużą wrażliwością, zarówno na nierównomierny dopływ ścieków, jak też przerw w dostawie prądu. W razie przerw istnieje duże ryzyko zaburzenia efektywności pracy urządzenia. Dodatkowo pojawia się konieczność przeszkolenia w zakresie prawidłowej eksploatacji oczyszczalni.

Oczyszczalnia ze złożem biologicznym

Ostatnia prezentowana technologia, czyli przydomowa oczyszczalnia ścieków ze złożem biologicznym, znakomicie sprawdza się wszędzie tam, gdzie warunki gruntowo-wodne lub niewielka powierzchnia działki utrudniają lub uniemożliwiają zastosowanie innego rozwiązania. Podobnie, jak w innych systemach, oczyszczanie składa się z procesów mechanicznych oraz biologicznych. Oczyszczalnia ze złożem biologicznym nie musi koniecznie być oparta o zatopione złoże biologiczne. Może być to np. obrotowe złoże tarczowe albo złoże zraszane.

Oczyszczanie mechaniczne na skutek sedymentacji i flotacji osadu odbywa się w osadniku wstępnym. Oczyszczanie biologiczne zachodzi w komorze reaktora ze złożem biologicznym. W oczyszczalniach BIOFIT produkcji Ecol-Unicon złoże to ma postać rolowanych siatek o wysokiej powierzchni właściwej. Stanowią one mechaniczną podporę dla błony biologicznej, która rozwija się na ich powierzchni i są napowietrzane z pomocą dyfuzorów drobnopęcherzykowych.

Nadmiar biomasy odrywany jest ze złóż i odpływa wraz ze ściekami do komory klarowania, gdzie następuje jego separacja. Ścieki dążąc do wylotu przechodzą przez dwie sekcje filtra, a okresowo włącza się też napływ powietrza oczyszczający filtr kierujący biomasę do góry.

Oczyszczone ścieki wypływające z komory klarowania nie wymagają dodatkowego układu podczyszczającego. Przepływ ścieków przez oczyszczalnię biologiczną odbywa się w sposób grawitacyjny, co znacząco ogranicza zużycie energii. Oczyszczalnia została zaprojektowana tak, aby była odporna na wszelkie nierówności w dopływie ścieków.

Jej największe zalety to: wysoka redukcja zanieczyszczeń, niewielka powierzchnia potrzebna do zamontowania systemu oraz łatwość adaptacji do lokalnych warunków (osobne korpusy). Ważne są także niskie koszty eksploatacji. Ilość urządzeń mechanicznych została zredukowana tutaj do minimum i ogranicza się jedynie do dmuchaw.

Kolejnym atutem takiego rozwiązania jest bardzo dobra izolacja zbiornika zapewniająca wysoką odporność na zmienne temperatury (zarówno wysokie, jak i niskie). Długi jest także okres żywotności (budowa z tworzyw sztucznych o wzmocnionej konstrukcji).

Biologiczna oczyszczalnia BIOFIT jest niezwykle prosta w obsłudze i wygodna w eksploatacji. Ogranicza się ona w zasadzie do regularnego usuwania osadów z osadnika wstępnego, zgodnie z wytycznymi dokumentacji techniczno-ruchowej. Przepełnienie osadnika może skutkować bowiem przedostaniem się osadów ściekowych do komory bioreaktora, a w efekcie – kolmatacji złoża biologicznego i zakłócenia procesu biologicznego oczyszczania.

Cały układ można podłączyć do monitoringu BUMERANG SMART, który zapewni pełen zbiór informacji o pracy urządzeń oraz optymalizację kosztów eksploatacji. System na bieżąco śledzi pracę dmuchaw, zużycie energii oraz czas pracy na obiekcie. Istnieje też możliwość instalacji dodatkowego opomiarowania w postaci sond monitorujących poziom osadów, a także sond tlenowych w reaktorze, żeby monitorować stężenie tlenu.

Po więcej informacji na temat rodzajów przydomowych oczyszczalni ścieków oraz elementów istotnych podczas doboru idealnego rozwiązania, znajdziecie w zapisie z webinaru organizowanym przez Ecol-Unicon.

Wybór metody oczyszczania ścieków to złożony proces uzależniony od kilku czynników. Zastosowane rozwiązanie powinno być przyjazne – zarówno dla środowiska, jak i użytkowników. Poznaj innowacyjną technologię BIOFIT i przekonaj się, dlaczego warto sięgnąć właśnie po nią.

Rodzaje oczyszczalni ścieków

Znaczenie oczyszczania ścieków to jeden z najważniejszych, i jednocześnie najczęściej pomijanych elementów związanych z planowaniem otoczenia. Ścieki stanowią zagrożenie nie tylko dla środowiska naturalnego, ale także dla ludzi. Zanieczyszczenia mogą przyczynić się do pogorszenia stanu wód powierzchniowych i podziemnych oraz stanowić źródło nieprzyjemnych zapachów i toksycznych substancji.

Zadaniem oczyszczalni jest rozkładanie zebranych zanieczyszczeń na związki mineralne – w takiej postaci nie będą stanowić zagrożenia dla otoczenia. Dwa najczęściej spotykane typy oczyszczalni przydomowych można podzielić na:

oczyszczalnie drenażowe,
oczyszczalnie biologiczne.

W jaki sposób funkcjonuje każde z tych rozwiązań?

Oczyszczalnia biologiczna czy drenażowa – którą wybrać?

Oczyszczalnie drenażowe bazują na dwuetapowej metodzie oczyszczania ścieków. Do oczyszczania dochodzi w osadniku oczyszczalni oraz w medium, w którym drenaż rozprowadza ścieki – może to być gleba, filtr piaskowo-żwirowy lub trzcinowy. Oczyszczona w ten sposób woda nie stanowi zagrożenia dla środowiska, jednak nie może być ponownie wykorzystana.

Oczyszczalnie biologiczne to natomiast nowsza metoda zarządzania ściekami. Jej główną zaletą jest wyższy stopień oczyszczania niż w przypadku metody drenażowej. System bazuje na oczyszczaniu mechanicznym oraz biologicznym. Biomasa wykorzystywana w procesie oczyszczania, może występować w formie osadu czynnego lub złoża biologicznego.

Oczyszczalnia BIOFIT – budowa

Jednym z typów oczyszczalni oferujących biologiczną metodę oczyszczania jest system BIOFIT. Urządzenie zostało zaprojektowane w zgodzie z normą ATV-A135-P odnoszących się do wymiarowania złóż zraszanych oraz zanurzonych.

Na oczyszczalnię BIOFIT składają się cztery podstawowe elementy wyposażenia:

komora osadnika wstępnego,
bioreaktor ze stałym złożem zanurzonym,
komora klarowania,
komora instalacyjna.

Wszystkie elementy oczyszczalni wykonano z wysokiej klasy betonu C35/45 oraz materiałów dodatkowych. Poza podstawowymi elementami zbiornika w skład zestawu wchodzą także dmuchawy układu napowietrzania wraz z szafą sterowniczą.

Jak przebiega proces oczyszczania w technologii BIOFIT?

W jaki sposób dochodzi do oczyszczenia ścieków w technologii BIOFIT? Do rozkładu zanieczyszczeń wykorzystuje się napowietrzane złoże biologiczne zasiedlone przez mikroorganizmy.

W pierwszej kolejności ścieki trafiają do komory osadnika wstępnego, gdzie usuwane są zanieczyszczenia nierozpuszczone w wodzie.

Tak oczyszczone ścieki zostają przetransportowane do bioreaktora. W jego wnętrzu znajduje się zatopione złoże biologiczne. Biomasa porastająca złoże, wykorzystuje substancje rozpuszczone w ściekach jako pokarm. Za pomocą dyfuzorów do wnętrza komory wtłaczane jest powietrze, gwarantuje optymalny przebieg procesów mikrobiologicznych.

Kolejny etap to komora klarowania. Dochodzi tu do usunięcia osadu nadmiernego ze ścieków oczyszczonych. Cały osad przetaczany jest z osadnika wtórnego do wstępnego. Dzięki temu wystarczy usuwać go z jednego osadnika.

Ścieki oczyszczone z osadnika wtórnego trafiają do odbiornika. Dzięki zastosowaniu dmuchaw i podnośników mamutowych ruchome i mechaniczne elementy oczyszczalni nie mają bezpośredniego kontaktu z zanieczyszczeniami. Studnia instalacyjna pozostaje sucha i nie ma żadnego kontaktu ze ściekami.

Dlaczego warto wybrać oczyszczalnię BIOFIT?

Jakie korzyści przemawiają za biologiczną metodą oczyszczania ścieków z zastosowaniem BIOFIT? Sam system wyróżnia się modułową budową, dzięki czemu umożliwia łatwe dostosowanie oczyszczalni do warunków oferowanych przez otoczenie. Urządzenia mogą wspierać m.in. mieszkańców niewielkich miejscowości, osiedli mieszkaniowych lub budynków oddalonych od infrastruktury sanitarnej. Oczyszczalnię można stosować także dla obiektów usługowych oraz drogowych (np. stacjach benzynowych, miejscach obsługi podróżnych). Dzięki zastosowaniu elementów prefabrykowanych oczyszczalnię BIOFIT można wybudować i uruchomić w krótkim czasie od zamówienia.

Kolejną zaletą jest łatwość obsługi i konserwacji elementów oczyszczalni. Dzięki zastosowaniu dmuchaw i podnośników mamutowych ruchome i mechaniczne elementy oczyszczalni nie mają bezpośredniego kontaktu z zanieczyszczeniami. Takie rozwiązanie pozwala zrezygnować ze stosowania pomp zatapialnych, które potencjalnie mogą być narażenie na zapychanie wirnika. To innowacyjna technologia, która przekłada się nie tylko na poprawę sprawności urządzenia, ale ogranicza także wydatki związane z konserwacją oczyszczalni.

Do obniżenia kosztów eksploatacji urządzeń BIOFIT przyczynia się także grawitacyjny przepływ ścieków w oczyszczalni. Dzięki temu oczyszczalnia zużywa mniej energii niż w przypadku zastosowania tradycyjnych pomp tłoczących. Rozwiązanie zapewnia także równomierny przepływ nieczystości w urządzeniach.

Oczyszczanie BIOFIT – obsługa urządzeń

Czy oczyszczalnia BIOFIT wymaga stałej obsługi podczas pracy? Zestaw możesz dodatkowo wyposażyć w oprogramowanie sterownicze, które jest w stanie informować o przebiegu procesu.

System BUMERANG wyposażony w specjalne sondy tlenowe oraz czujnik poziomu osadu informuje o czasie pracy dmuchaw, oraz stężeniu tlenu i wysokości osadu w osadniku.

Oczyszczalnia BIOFIT nie wymaga stałego nadzoru. Regularna kontrola urządzeń i usuwanie osadu (od 1 do 5 razy w roku) powinny zapewnić wysoką sprawność i bezawaryjność systemu.

Wody Polskie, które od 1 stycznia 2018 roku są głównym podmiotem odpowiedzialnym za krajową gospodarkę wodną, w tym za szeroko rozumiany stan wód ruszają z kontrolami! Ta idea stoi u podstaw prowadzonej na szeroką skalę kontroli wylotów do rzek. Nadrzędnym celem realizowanych inspekcji jest weryfikacja formalno-prawna wszystkich istniejących, zarówno czynnych, jak i nieczynnych urządzeń wodnych służących odprowadzaniu do rzek ścieków lub wód opadowych i roztopowych. Dlaczego kontrole prowadzone są właśnie teraz i jakie kroki należy poczynić, by ustrzec się przed ewentualnymi negatywnymi konsekwencjami?

Aktualna sytuacja – stan czystości polskich rzek

Główny Inspektorat Ochrony Środowiska informuje, że zaledwie 10% rzek w Polsce ma bardzo dobry lub dobry stan/potencjał ekologiczny, 60% jedynie dostateczny, a pozostałe 30% słaby lub zły. Niestety dane te powodują, że w europejskim rankingu czystości rzek plasujemy się na końcowych pozycjach. Z danych Europejskiej Agencji Środowiska wynika bowiem, że niemal 40% wód powierzchniowych UE ma stan dobry lub bardzo dobry.

Na stan czystości wód wpływa głównie zanieczyszczenie ściekami przemysłowymi
i bytowymi, oraz skażenie biogenami rolniczymi. Dodatkowo rzeki i inne zbiorniki zanieczyszczane są różnymi odpadami.

Pierwsze wyniki kontroli – 1/3 wylotów do rzek bez właściwych pozwoleń wodnoprawnych

Zły stan jakości wód oraz stosunkowo liczne zgłaszane przypadki zanieczyszczania doprowadziły do wszczęcia inspekcji. Audyt urządzeń do odprowadzania ścieków, często wiąże się z koniecznością ustalenia właścicieli urządzeń.

Do tej pory Wody Polskie zidentyfikowały:

20 tys. wylotów do rzek,
blisko 1/3 z nich nie posiada odpowiednich pozwoleń wodnoprawnych lub informacji o nich,
w przypadku 692 urządzeń nie udało ustalić się właściciela.

Najwięcej wylotów do rzek zidentyfikowano na terenie działalności regionalnych zarządów gospodarki wodnej:

w Krakowie, gdzie na blisko 5 tys. wylotów do rzek, ponad 2,3 tys. nie posiadało pozwolenia,
w Warszawie – na prawie 3,1 tys. około 1000 urządzeń bez pozwolenia lub informacji o nich,
Gliwice i Wrocław – niemal 3 tys. i podobnie około 1000 bez pozwolenia lub informacji o nich.

W samym Wrocławiu zidentyfikowano 21 rzutów burzowych, na które ich właściciel, czyli Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji S.A. we Wrocławiu nie posiadało pozwoleń wodnoprawnych. W wyniku inspekcji złożono zawiadomienie na policję i do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska we Wrocławiu o popełnieniu wykroczenia.

Konsekwencje braku pozwoleń wodnoprawnych

Zgodnie z obowiązującym prawem właściciel urządzenia zobligowany jest do posiadania nie tylko właściwych uprawnień na korzystanie z wód, ale również dokumentacji wykonania samego urządzenia. Właściciel nieposiadający przedmiotowego zezwolenia ma możliwość złożenia wniosku o legalizację, jeśli takiego nie przedłoży Wody Polskie nakładają obowiązek jego likwidacji. Tym samym Wody Polskie chcą zmobilizować potencjalnych właścicieli
do legalizacji urządzeń.

Wody Polskie przypominają, że zapisy ustawy o prawie wodnym, a dokładniej Art. 476 ust. 1 ustawy Prawo wodne głosi – kto bez wymaganej zgody wodnoprawnej albo z przekroczeniem warunków określonych w pozwoleniu wodnoprawnym korzysta z wody lub wykonuje urządzenia wodne albo inne czynności wymagające pozwolenia wodnoprawnego podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Wody Polskie zapowiadają również, że będą zgłaszać zidentyfikowane wykroczenia do odpowiednich inspektoratów ochrony środowiska. Dodatkowo, jeśli sytuacja będzie tego wymagać, sprawa będzie kierowana na drogę postępowania w sprawach wykroczeń (grzywna do 500 zł). Istnieje również możliwość większych kar administracyjnych nakładanych na przedsiębiorców przez wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska, mogą one sięgać nawet setek tysięcy złotych.

Możliwości rozwiązania nieuregulowanej sytuacji

Wariantów nieuregulowanej sytuacji może być kilka. Począwszy od braku posiadania właściwych urządzeń, poprzez ich nieadekwatną eksploatację, a kończąc na nieodpowiednim poziomie monitoringu i bezpieczeństwa tychże urządzeń.
Zatem, jak sobie radzić w sytuacji, gdy:

Nie posiadasz urządzenia zapewniającego odprowadzanie ścieków czy wód opadowych i roztopowych zgodnie z dozwolonymi parametrami jakościowymi

Zgodnie z zapisami rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 12 lipca 2019 r. przy wprowadzaniu do wód lub do ziemi ścieków, a także przy odprowadzaniu wód opadowych lub roztopowych należy spełnić określone warunki zapewniające dozwolony poziom zanieczyszczeń substancji szkodliwych dla środowiska.

W tym zakresie istotne jest zaopatrzenie się we właściwy separator i osadnik dla wód opadowych i roztopowych. Separator substancji ropopochodnych zainstalowany w sieci kanalizacji deszczowej jest jednym z głównych urządzeń zapewniających podczyszczanie wód opadowych ze zlewni narażonych na skażenie substancjami ropopochodnymi – miejskich, drogowych i obiektowych. Rolą osadników jest podczyszczanie ścieków z łatwo opadającej zawiesiny o gęstości większej niż 1 kg/dm3.

Masz urządzenie, ale niepoprawnie eksploatowane

Właściwa eksploatacja urządzeń wiąże się z regularnym monitoringiem stanu technicznego, zgodnie z zaleceniami producenta. Tylko właściwy serwis urządzeń zapewnia ich efektywną pracę. Monitoring separatora, czy regularne przeglądy i czyszczenie oraz wymiana części do separatora, np. wkładu koalescyjnego to niezbędne czynności właściwej eksploatacji. W przypadku zaniedbanych urządzeń, aby ustrzec się przed nieoczekiwanymi awariami, warto również zlecić audyt technologiczny urządzenia.

Masz urządzenie i chcesz zwiększyć jego bezpieczeństwo

Zachowanie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa urządzenia, to kontrola kosztów eksploatacji i gwarancja właściwego stanu technicznego. W tym celu warto wyposażyć urządzenie w instalacje alarmowe do separatora z odpowiednimi czujkami, które będą informować o poziomie zgromadzonych zanieczyszczeń w urządzeniu.

Wody Polskie alarmują w kwestii przestrzegania wymagań zapisanych w ustawie:

„Widzimy już efekt przeprowadzonych kontroli, podmioty z nami współpracują. Pięciokrotnie zwiększyła się ilość legalizowanych w Wodach Polskich urządzeń. Chcemy zaapelować do przedsiębiorców, że jest to ostatni moment, dlatego prosimy, by jak najszybciej zalegalizować wyloty. Nasze działania we współpracy z GIOŚ przenoszą się w teren” – mówi Przemysław Daca, Prezes PGW Wody Polskie

Najpilniejszą kwestią jest zalegalizowanie wylotów do rzek, które aktualnie funkcjonują bez odpowiednich pozwoleń wodnoprawnych. Podkreślić należy, że kontrole prowadzone przez Wody Polskie ciągle trwają i z pewnością nie skończą się tak szybko. By ustrzec się przed negatywnymi konsekwencjami warto zweryfikować posiadane urządzenia, dokonać niezbędnych przeglądów i ewentualnych napraw czy wymian części dodatkowych.

Systemy alarmowe to dzisiaj niezwykle istotne elementy nowoczesnych obiektów wodno-kanalizacyjnych oraz gwarancja efektywnego i niezawodnego działania urządzeń ochrony wód. Pozwalają nie tylko znacznie ograniczyć koszty eksploatacji, ale przede wszystkim zwiększają bezpieczeństwo ekologiczne. Jeśli jednak w naszych obiektach używamy separatorów, stosowanie systemów alarmowych staje się wręcz nieodzowne!

Czym są separatory?

Separatory to urządzenia, które odgrywają kluczową rolę w zapobieganiu szkodom środowiskowym. Chronią bowiem przed przenikaniem niebezpiecznych substancji do gruntu, a w konsekwencji przed zanieczyszczeniami obiegu wody.

Ich działanie polega na oddzielaniu i zatrzymywaniu olei i tłuszczy, a także zawiesin mineralnych, takich jak piaski czy szlamy, które mogą znajdować się w wodach opadowych lub roztopowych pochodzących ze zlewni.

Najbardziej popularne rodzaje separatorów to urządzenia koalescencyjne oraz lamelowe, różniące się nie tylko rodzajem wkładu, ale także zasadą działania. Wykonane są zazwyczaj z tworzywa sztucznego lub betonu. Aby zapewnić skuteczny system podczyszczania, należy wybrać urządzenie dopasowane do indywidualnych potrzeb obiektu, w czym może pomóc kalkulator doboru urządzeń podczyszczających.

Skuteczne działanie separatorów wymaga jednak regularnej kontroli i stałego monitorowania, a niezawodna praca separatora jest możliwa wyłącznie z zamontowanymi urządzeniami alarmowymi.

Gdzie stosujemy separatory?

Separatory są najczęściej stosowane na stacjach paliw, w myjniach samochodowych, warsztatach, parkingach, przy drogach, lotniskach, w garażach podziemnych, na placach manewrowych czy złomowiskach pojazdów.

Tego rodzaju urządzenia służą również do eliminacji olei roślinnych oraz tłuszczy zwierzęcych. Separatory są zatem wdrażane także w obiektach gastronomicznych, takich jak restauracje, bary szybkiej obsługi, stołówki, ale także w hotele, rzeźnie, ubojnie czy przetwórnie spożywcze.

*Separatory świetnie sprawdzają się chociażby przy obiektach gastronomicznych*

Jak działają systemy alarmowe?

Systemy alarmowe to niezwykle precyzyjne urządzenia bazujące na mikroprocesorowych sygnalizatorach, które badają poziom warstw cieczy oraz informują o wszelkich przekroczeniach zdeklarowanych poziomów. Analizują zjawiska fizyczne zachodzące w testowanym środowisku, a następnie przetwarzają je na czytelne informacje alarmowe.

Jak systemy alarmowe wspierają pracę separatorów? Układ uruchamia odpowiedni alarm w momencie, kiedy zostanie osiągnięty zadany poziom substancji ropopochodnych lub oleju zgromadzonego w separatorze. Dzięki temu z wyprzedzeniem uzyskujemy informację o konieczności opróżnienia separatora, eliminując ryzyko przepełnienia. Odczytywanie i przekazywanie danych realizowane jest za pomocą czujników zainstalowanych wewnątrz urządzeń wodno-ściekowych.

Systemy EU-AL oferowane przez Ecol-Unicon to elastyczne urządzenia dostarczane w komplecie z separatorami (mogą jednak również współpracować z urządzeniami sieci kanalizacyjnej innych producentów). Zainstalowane w nich czujniki są odporne na agresywne działanie ścieków i mogą być montowane w strefach zagrożonych wybuchem z obwodami iskrobezpiecznymi.

W przypadku występowania nieprzyjemnych zapachów firma oferuje również filtry, w których rolę pochłaniacza odoru pełni impregnowany węgiel aktywny. Skuteczność tego typu nowoczesnych rozwiązań kształtuje się na poziomie nawet 95%. Neutralizatory zapachów znajdują zastosowanie głównie separatorach ropopochodnych, osadnikach czy pompowniach. Są to urządzenia łatwe w użyciu, samoobsługowe i trwałe, dostępne zarówno w wersji podwłazowej, jak i jako urządzenia wolnostojące.

Jakie mogą być skutki braku instalacji systemu alarmowego?

Alarmy do separatorów przede wszystkim skutecznie eliminują ryzyko skażenia środowiska. Wszystko za sprawą stałego monitoringu grubości warstwy tłuszczu oraz przekroczenia jej maksymalnej warstwy, monitoringu przepełnienia cieczy, ale także wykrywania nieszczelności zbiorników oraz sygnalizacji np. zablokowania wylotu separatora.

Konsekwencją braku instalacji systemu mogą być poważne awarie, skutkujące zanieczyszczeniem wód gruntowych oraz powierzchniowych, a w efekcie poważna odpowiedzialność prawna oraz dotkliwe kary finansowe.

Brak skutecznych systemów alarmowych, dzięki którym separator jest opróżniany tylko wtedy, gdy jest to konieczne, prowadzi ponadto do podniesienia kosztów eksploatacji czy konserwacji. Bez ich wsparcia ciężko zaplanować również harmonogram serwisowania separatorów.

Niezainstalowanie systemów alarmowych utrudnia ponadto wgląd do aktualnych parametrów obiektów czy zdarzeń. Uniemożliwia bowiem odtworzenie historii ich pracy oraz lokalizację przyczyn awarii.

Jeśli zatem stosujesz separatory, uzupełnij ich działanie o sprawdzoną instalację alarmową. Pełną ofertę tego rodzaju rozwiązań znajdziesz w Ecol-Shop.

Dbanie o gospodarkę wodną jest jednym z najważniejszych zadań XXI wieku. Dla zapewnienia najwyższej efektywności takich działań konieczne jest nawiązanie współpracy między firmami i instytucjami państwowymi, która mają jeden wspólny cel – opiekę nad ekosystemem wodnym. Postanowiliśmy zatem przyjrzeć się kilku przykładom udanych współprac na rynkach międzynarodowych i zainspirować Was do synergicznych działań!

Walka z zanieczyszczeniami wody

Jednym z głównych problemów w zarządzaniu gospodarką wodną jest ilość zanieczyszczeń. Największym producentem nieczystości są przedsiębiorstwa i fabryki, które odprowadzają je do wód. Wpływa to na degradację środowiska naturalnego i zaburzanie równowagi w przyrodzie.

Przykładowo, w 2015 roku w Brumadhino w brazylijskim stanie Minas Gerais miało miejsce uszkodzenie tamy Mariana. Ze względu na kumulację odpadów z okolicznych przedsiębiorstw zabezpieczenia nie wytrzymały i zalały miasto. Następstwem tego była śmierć 19 osób oraz zniszczenie ponad 1500 hektarów lasów.

Inna, równie niebezpieczna sytuacja wydarzyła się w styczniu 2019 roku. Odpady kopalniane uszkodziły kolejną tamę w Brumadhino, powodując śmierć ponad 250 osób. Pokazuje to, jak realny i istotny jest problem zanieczyszczeń. Potrzebne są zmiany, które zapobiegłyby kolejnym katastrofom.

Korporacje chcą przyczynić się do zmian

Nie wszystkie przedsiębiorstwa wpływają negatywnie na ekosystem wodny. Niektóre z nich, jak choćby Nike czy H&M od lat starają się minimalizować wpływ na środowisko wodne. Postępując zgodnie z wytycznymi Fundacji Zero Discharge of Hazardous Chemicals Foundation, zastępują toksyczne środki chemiczne bezpiecznymi, naturalnymi zamiennikami.

Swoją cegiełkę do ratowania gospodarki wodnej dokładają także firmy produkujące żywność i napoje. Przykładowo, PepsiCo i Nestle stale zmniejszają zużycie wody w ramach aktywności w fabrykach. Podejmują także inicjatywy, mające na celu edukację rolników w praktykach nawadniania bez negatywnego oddziaływania na środowisko.

*Coraz więcej korporacji chce dbać o gospodarkę wodną*

A co na to prawo?

W większości krajów za ochronę wód odpowiadają rządy. Coraz częściej władze zaostrzają przepisy z zakresu ochrony gospodarki wodnej i bardziej skrupulatnie je egzekwują. Pozwala to na częściowe ograniczenie zanieczyszczeń – przedsiębiorstwa obawiają się bowiem wysokich kar.

Co więcej, niektóre kraje wręcz nagradzają firmy, które efektywnie korzystają z zasobów wodnych i dbają o ich czystość. Tak jest między innymi w Peru w ramach programu Certificado Azul.

Skuteczność działań podejmowanych przez rząd jest jednak całkowicie różna w każdym kraju. Wpływ na to ma nie tylko przyjęta polityka i przepisy, ale także wykorzystywana infrastruktura. Bez odpowiednich urządzeń pomiarowych dbanie o czystość wód jest bowiem bardzo mało efektywne.

Przykładem instalacji pozwalającej na kompleksowe zarządzanie zasobami wodnymi jest na przykład system alarmowy EU-AL. To zestaw czujników, który pozwala monitorować przepływy wody, analizować grubość warstwy oleju, wykrywać poziom zbieranych wód i reagować w przypadku przepełnienia zbiornika.

Taki system świetnie sprawdzi się do zdalnego zarządzania obiektem wodnym. To także gwarancja szybkiej reakcji na zmiany i nieprawidłowości w działaniu w czasie rzeczywistym. Pozwala to minimalizować liczbę sytuacji awaryjnych i tym samym lepiej dbać o środowisko i ekosystem wodny.

Rozwój systemów wodnych wymaga inwestycji!

W wielu krajach przedsiębiorstwa są wręcz zachęcane do brania pożyczek na inwestycje w rozbudowę urządzeń ekologicznej gospodarki wodnej. Przeznaczane są na to kredyty na preferencyjnych warunkach z banków krajowych, a także pozarządowe fundusze inwestycyjne. Jak się okazuje, firmy chętnie korzystają z takich możliwości.

Przykładowo, w Ekwadorze, dzięki inicjatywie banku inwestycyjnego Produbanco sfinansowano zakup maszyn do przetwarzania mleka. Dzięki temu zużycie wody zmniejszyło się o ponad 33% względem dotychczas stosowanych urządzeń. Z kolei w Maroku połączenie działań Francuskiej Agencji Rozwoju i Niemieckiej Instytucji Finansowej DEG przyczyniło się do utworzenia funduszu o wartości 500 milionów USD. Dało to szansę na sfinansowanie modernizacji przedsiębiorstwa fosforowego oraz wdrożenie programu ochrony i ponownego wykorzystania wód przemysłowych.

DEG nawiązuje także współpracę z World Wide Fund for Nature (WWF). Podmioty wspólnie opracowują narzędzia ułatwiające zrozumienie szkodliwego działania firm na ekosystem wodny. Oprócz tego wspierają konsumentów, oferując szkolenia i certyfikaty w zakresie zrównoważonego zarządzania wodą.

*Szkolenia pozwalają budować dobre praktyki w zarządzaniu gospodarką wodną*

Tylko współpraca pozwoli na sukces

Dla zapewnienia należytej efektywności działań z obszaru gospodarki wodnej konieczna jest ścisła współpraca i wspólnie wyznawane cele. Jak pokazują powyższe przykłady, zaangażowanie kilku podmiotów do jednego zadania może przynosić wymierne korzyści.

A możliwości współpracy jest wiele. Wspólne działania mogą podejmować instytucje pozarządowe, korporacje, organy państwowe, prywatne firmy, a nawet konsumenci. Istotna jest jednak otwartość na zmiany, chęć podejmowania inwestycji i realne działanie na rzecz polepszenia stanu gospodarki wodnej.