Szukaj

Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne mają możliwość skorzystania z szerokiej palety dostępnych na rynku źródeł dofinansowania, które z powodzeniem można wykorzystać na inwestycje w branży wod-kan Sprawdźmy, na jakie programy wsparcia finansowego może liczyć sektor.

Po 1989 roku branża wodociągowo-kanalizacyjna, jak najprawdopodobniej żadna inna gałąź polskiej gospodarki, wykorzystała okres przemian ustrojowych i sięgnęła po płynące szerokim strumieniem środki z UE na budowę, rozbudowę, modernizację obiektów wodociągowo-kanalizacyjnych oraz powstanie kilometrów sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Mówi się, że nie tylko dogoniliśmy, ale wręcz prześcignęliśmy wówczas kraje starej Europy w inwestycjach w gospodarkę wodno-ściekową. Zaprzepaszczenie tych osiągnięć byłoby niepowetowaną stratą, trudną do nadrobienia – pamiętajmy, że branża wod-kan stanowi część infrastruktury krytycznej kraju, a środki na jej utrzymanie, modernizację i dalsze inwestycje są niezbędne.

Tymczasem w ostatnich kilku latach przedsiębiorstwa wod-kan przeżywają okres zapaści. Wybuch wojny w Ukrainie, galopująca inflacja, podwyżki m.in. cen energii, paliw czy środków chemicznych wykorzystywanych w procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków, długotrwałe procedowanie wniosków taryfowych – to wszystko przełożyło się na niedofinansowanie spółek wod-kan i co za tym idzie – w pierwszej kolejności zahamowanie procesów inwestycyjnych w tym sektorze.

Dopiero od niedawna notujemy poprawę sytuacji – wodociągowcy dostrzegają „światełko w tunelu”, coraz więcej spółek tego sektora ma uchwalone nowe taryfy. Pojawiają się również źródła dofinansowania, po które branża coraz chętniej sięga. Przyjrzyjmy się zatem, jakie są możliwości sięgnięcia po środki na inwestycje.

FEnIKS dla wodociągów i kanalizacji

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) zakończył proces podpisywania umów w ramach pierwszego naboru z programu Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko (FEnIKS) dla działania 1.3 „Gospodarka wodno-ściekowa”. W ramach I naboru, NFOŚiGW przeznaczy ponad 1,1 mld zł na 24 projekty. Dzięki inwestycjom zostanie wybudowanych i zmodernizowanych 163 km sieci kanalizacyjnej i 16 oczyszczalni ścieków, ponad 18 tys. osób zostanie przyłączonych do zbiorczej kanalizacji sanitarnej i systemu oczyszczania ścieków. Pozwoli to na prawidłowe usunięcie ładunku ze ścieków pochodzących od ok. 600 tys. równoważnej liczby mieszkańców (RLM).

– Na modernizację infrastruktury wodno-kanalizacyjnej w kraju w perspektywie 2021-2027 przeznaczamy z programu FEnIKS ok. 4,5 miliarda złotych. Zainteresowanie programem potwierdza potrzeby inwestycyjne miast w tym zakresie. Oczekiwanym efektem inwestycji jest pozytywny wpływ na środowisko i poprawa jakości usług oferowanych mieszkańcom – powiedział Robert Gajda, Zastępca Prezesa Zarządu NFOŚiGW.

Wśród beneficjentów programu FEnIKS znajdziemy miasta różnej wielkości z całej Polski, takie jak: Aleksandrów Łódzki, Krotoszyn, Zamość, Rzeszów, Bukowina Tatrzańska, Działdowo i wiele innych.

Spółka PGKiM ze wspomnianego Aleksandrowa Łódzkiego wybuduje blisko 10 km sieci kanalizacyjnej. Powstaną także przyłącza do zbiorczego systemu odprowadzania i oczyszczania ścieków, które swym zasięgiem obejmą ok. 1300 mieszkańców miasta. Koszt inwestycji to prawie 54 mln zł, a Spółka może liczyć na dofinansowanie z programu FEnIKS w wysokości ponad 23 mln. zł.

Umowę z NFOŚiGW podpisało również Działdowo. Tamtejsze Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej przeprowadzi rozbudowę i modernizację oczyszczalni ścieków. Spółka otrzyma z programu FEnIKS ponad 14 mln. zł. Dzięki inwestycji znacznie wzrośnie wydajność nowo wybudowanych i zmodernizowanych instalacji oczyszczania ścieków.

Z kolei Gmina Bukowina Tatrzańska na realizację projektu pn. „Budowa oczyszczalni ścieków i sieci kanalizacji sanitarnej w aglomeracji Bukowina Tatrzańska” otrzymała niemal 22,5 mln zł dofinansowania. Dzięki inwestycji powstanie prawie 23 km kanalizacji i zostanie wybudowana oczyszczalnia ścieków w Białce Tatrzańskiej.

Aż 130 mln zł. popłynie natomiast z programu do rzeszowskiego MPWiK. Przedsiębiorstwo przeznaczy je głównie na zwiększenie wydajności oczyszczalni ścieków oraz modernizację głównej magistrali wodociągowej.

W gronie rekordzistów dofinansowania na projekty ściekowe wymienić należy warszawskie MPWiK. Stołeczna spółka otrzymała 294 mln zł na realizację zobowiązań wynikających z Dyrektywy 91/271/EWG dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych. Dofinansowanie pozwoli na realizację 38 zadań związanych z rozbudową i modernizacją sieci kanalizacyjnej w Warszawie. Również w stolicy Wielkopolski realizowany jest obecnie jeden z największych projektów uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej – poznański Aquanet otrzymał z programu realizowanego przez NFOŚiGW 128,2 mln zł.

Kolejny nabór z FENiKS-a wystartował w styczniu 2025 r. i trwał do połowy kwietnia. Alokacja w tym naborze to 550 mln złotych z możliwością zwiększenia do 2 mld zł. Trzeba liczyć jednak, że to nie ostatni konkurs uruchamiany w ramach programu FENiKS – wszak w dobie tak ożywionych dyskusji o potrzebie inwestycji w gospodarkę wodno-ściekową, potrzeby są znaczne.

Miejskie Plany Adaptacji do Zmian Klimatu

W kontekście potrzeb inwestycyjnych mówimy też o niezbędnych działaniach, których celem będzie zarządzanie wodą opadową czy rozwój błękitno-zielonej infrastruktury. To elementy, które powinny znaleźć się Miejskich Planach Adaptacji do Zmian Klimatu (MPA), czyli dokumentach o charakterze strategicznym, które określają sposób, w jaki samorządy powinny się dostosować do skutków zmian klimatu.

Obowiązek tworzenia tych dokumentów wszedł w życie 11 stycznia 2025 r. wraz z nowelizacją ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw z 27 listopada 2024 r. Zgodnie z nowymi przepisami, wszystkie miasta liczące powyżej 20 tys. mieszkańców zostały zobowiązane do opracowania miejskich planów adaptacji do zmian klimatu. Termin na przygotowanie i uchwalenie tych dokumentów został wyznaczony na 2 stycznia 2028 r.

W ramach programu FEnIKS 2021–2027, realizowanego przez NFOŚiGW (działanie 2.4 „Adaptacja do zmian klimatu, zapobieganie klęskom i katastrofom”), uruchomiono środki w wysokości 20 mln zł na dofinansowanie opracowania Miejskich Planów Adaptacji do Zmian Klimatu. Nabór wniosków w tym konkursie trwał do 31 stycznia 2025 r. i był skierowany do miast liczących powyżej 20 tys. mieszkańców oraz do miast z przedziału 15–20 tys. mieszkańców będących stolicami powiatów.

Tworzenie Miejskich Planów Adaptacji do zmian klimatu (MPA) nie powinno być traktowane jedynie jako formalność czy kolejny dokument do odhaczenia. W obliczu postępujących zmian klimatycznych – takich jak susze, podtopienia czy gwałtowne opady – realne wdrażanie działań adaptacyjnych na terenach miejskich staje się koniecznością. Jednym z kluczowych elementów tego procesu jest zrównoważone zarządzanie wodami opadowymi. Stosowanie rozwiązań, które wspierają retencję, ograniczają skutki zjawisk ekstremalnych i poprawiają odporność miast na zmiany klimatu, powinno stanowić fundament każdej strategii adaptacyjnej.

Samorządy zmuszone są do podjęcia wszelkich działań, które przełożą się na ochronę mieszkańców i istniejącej infrastruktury. Dzięki wsparciu finansowemu z Funduszy Europejskich miasta mogą liczyć na realną pomoc w identyfikowaniu zagrożeń i wdrożeniu działań zapobiegawczych skutkom zmian klimatu. Co ważne, Miejskie Plany Adaptacji do Zmian Klimatu to dokument strategiczny, który w przyszłości będzie warunkował możliwość ubiegania się o kolejne środki. Zatem nawet jeśli Twoje miasto nie pozyskało dedykowanego dofinansowania na ten cel, przygotowanie tego dokumentu będzie wartościowe w kontekście przyszłych konkursów, gdzie jednym z wymogów będzie właśnie dołączenie MPA.

Dlatego już dziś warto zastanowić się, jakie działania warto uwzględnić w Miejskich Planach Adaptacji do Zmian Klimatu. Jednym z nich z pewnością jest retencjonowanie wody deszczowej. Jednak zbiornik retencyjny nie wyczerpuje dostępnych działań. Jak pokazuje jedna z naszych realizacji, jego powierzchnię można dodatkowo zagospodarować jako podczyszczalnię hydrofitową. Miasto Łódź to doskonały przykład samorządu, który świadomie inwestuje w rozwój błękitno-zielonej infrastruktury. W ramach prac przy ul. Liściastej zrealizowaliśmy modernizację zbiornika retencyjnego z uwzględnieniem hydrofitowego podczyszczania wód opadowych. Inwestycja o wartości 5,1 mln zł brutto pozwoliła na wdrożenie kompleksowego rozwiązania służącego efektywnemu zarządzaniu wodami opadowymi i roztopowymi – zarówno pod względem środowiskowym, jak i funkcjonalnym.

Co istotne, w inwestycji wykorzystano rozwiązania sprzyjające środowisku, będące połączeniem zaawansowanych technologii i rozwiązań opartych na naturze – a takim jest podczyszczalnia hydrofitowa. W inwestycji wykorzystano najbardziej zawansowany technicznie zbiornik retencyjny HYDROZONE Benefit. Otworzyło to nowe możliwości nie tylko dla retencjonowania wody, ale również jej ponownego wykorzystania na cele komunalne. Było to możliwe dzięki instalacji urządzeń podczyszczających, jak i funkcjonowania podczyszczalni hydrofitowej, na którą składają się m.in. odpowiednie nasadzenia roślinne.

Pożyczki „Zielona transformacja” od BGK

Na szczególną uwagę zasługuje produkt od Banku Gospodarki Krajowej, a mianowicie pożyczka na zieloną transformację miast, która jest finansowana ze środków Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO). Bank proponuje korzystne warunki zawarcia umowy pożyczki, wśród nich: niskie oprocentowanie (nawet 0 proc. wraz z umorzeniem 5 proc. kwoty kapitału pożyczki), karencja w spłacie do 24 miesięcy od zakończenia realizacji projektu, okres spłaty do 20 lat. Minimalna kwota wnioskowanej pożyczki to 2 mln zł.

Środki z pożyczki można przeznaczyć na sfinansowanie projektu, który wpłynie na redukcję negatywnego oddziaływania ludzi na środowisko przyrodnicze oraz przyczyni się do zbudowania neutralności klimatycznej. Z tego źródła w znacznej mierze możliwe jest dofinansowanie projektów z zakresu błękitno-zielonej infrastruktury.

Wśród celów, na które można uzyskać przedmiotową pożyczkę BGK wymienia m.in. tworzenie bezpiecznej i zielonej infrastruktury w wielofunkcyjnych, otwartych przestrzeniach publicznych, gdzie priorytetem będą działania i inwestycje przyczyniające się do zrównoważonej odnowy miast i podwyższenia standardów jakości środowiska na podstawie kompleksowej koncepcji zagospodarowania przestrzeni.

Nabór wniosków w programie ma charakter otwarty i ciągły, aż do wyczerpania dostępnych środków, którymi dysponuje BGK, przeznaczonych na udzielanie tego źródła finansowania inwestycji. Terminy przyznania pożyczki:

  1. zawarcie umowy pożyczki – do 31 sierpnia 2026 r.
  2. wypłaty środków z pożyczki – do 31 grudnia 2030 r.
  3. zakończenie realizacji projektu – 31 grudnia 2030 r.

Aktualizacja z dnia 8 kwietnia 2025: Bank Gospodarstwa Krajowego poinformował, że od 1 maja 2025 roku nabór wniosków o pożyczki na zieloną transformację miast zostaje zawieszony. Zmiana ta wynika z decyzji o przesunięciu części środków z Krajowego Planu Odbudowy na cele związane z obronnością kraju.


Co ważne, z pożyczki proponowanej przez BGK mogą skorzystać nie tylko samorządy i przedsiębiorstwa wod-kan. Katalog uprawnionych podmiotów jest znacznie szerszy – wśród nich znajdziemy:

  • jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa);
  • porozumienia międzygminne, stowarzyszenia gmin, powiatów oraz gmin i powiatów;
  • związki komunalne;
  • wspólnoty energetyczne (klastry energii, spółdzielnie energetyczne);
  • wspólnoty mieszkaniowe (WM);
  • spółdzielnie mieszkaniowe (SM); Towarzystwa Budownictwa Społecznego (TBS); Społeczne Inicjatywy Mieszkaniowe (SIM);
  • jednostki naukowo-badawcze, instytucje kultury i szkoły wyższe;
  • podmioty spoza administracji publicznej (m.in. organizacje społeczne, pozarządowe, gospodarcze);
  • państwowe osoby prawne, w tym jednostki od nich zależne;
  • podmioty z udziałem jednostek samorządu terytorialnego posiadające osobowość prawną, w tym spółki komunalne;
  • spółki Skarbu Państwa,
  • przedsiębiorcy prywatni realizujący inwestycję na podstawie umowy partnerstwa publiczno-prywatnego z mechanizmem wynagradzania opartym na opłacie za dostępność.

I tak, Wodociągi Kępińskie są pierwszą spółką komunalną, która podpisała umowy na pożyczki wspierające zieloną transformację miast (dwa projekty na blisko 8 mln zł.). Z kolei np. Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Obornikach pozyskało pożyczkę na ten sam cel w wysokości ponad 3,2 mln zł.

Zadbajmy o cyberbezpieczeństwo

Jak poinformowało Ministerstwo Cyfryzacji, na realizację projektu „Cyberbezpieczne wodociągi”, współfinansowanego ze środków KPO, przewidziano ok. 328,5 mln zł netto. Nabór wniosków ma rozpocząć się w drugim kwartale 2025 roku (kwiecień–czerwiec).

W uzasadnieniu projektu rozporządzenia opublikowanego w RCL czytamy, że za konkurs odpowiada Centrum Projektów Polska Cyfrowa – w jego ramach przyznane zostaną środki nieprzekraczające jednorazowo ok. 840 tys. zł. Projekt zakłada, że wsparcie finansowe udzielane w ramach pomocy de minimis, przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne będą mogły wydatkować do 30 czerwca 2026 r.

Wspominane wsparcie adresowane jest do ograniczonej grupy beneficjentów – trafi przede wszystkim do tych przedsiębiorstw, które są operatorem usług kluczowych w rozumieniu ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa.

W obliczu toczącej się pełnoskalowej wojny za naszą wschodnią granicą i działaniami wojny hybrydowej w Europie – cyberbezpieczeństwo przedsiębiorstw wod-kan jest kluczowe. Spółki wodociągowo-kanalizacyjne notują zmasowane cyberataki – ich ofiarą padły ostatnio chociażby oczyszczalnia ścieków w Kuźnicy oraz stacje uzdatniania wody w Tolkmicku, Małdytach i Sierakowie1.

Doświadczenie, które ma znaczenie

O skutecznej realizacji projektów decydują nie tylko środki finansowe, ale przede wszystkim doświadczeni ludzie i dobrze dobrane technologie. Niezależnie od tego, czy planujesz budowę nowej oczyszczalni, modernizację istniejącego obiektu, czy chcesz zwiększyć efektywność pracy pompowni lub układów podczyszczania – kluczowe znaczenie ma współpraca z zespołem, który zna realia branży wod-kan i potrafi skutecznie przełożyć potrzeby inwestora na konkretne rozwiązania.

W Ecol-Unicon wspieramy inwestorów na każdym etapie – zarówno w projektowaniu i wykonawstwie, jak i późniejszym serwisowaniu obiektów. W Ecol-Unicon wspieramy inwestorów na każdym etapie – od projektowania, przez wykonawstwo, po serwis i modernizacje. Nasz Dział Wykonawstwa Inwestycyjnego specjalizuje się w kompleksowej realizacji obiektów takich jak stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków czy zbiorniki retencyjne.

Warto jednak pamiętać, że programy wspierające rozwój infrastruktury wod-kan to nie tylko okazja do realizacji dużych inwestycji. To także szansa na modernizację istniejących obiektów, które – choć często mniej widoczne – mają kluczowe znaczenie dla codziennego funkcjonowania systemów. Szczególnej uwagi wymagają miejskie i gminne pompownie, których stan techniczny – jak pokazuje doświadczenie naszego zespołu serwisowego – często odbiega od standardów. Skutkuje to nie tylko zwiększonym ryzykiem awarii, ale też obniżoną efektywnością całego systemu kanalizacyjnego. Modernizacja tych obiektów to realna poprawa funkcjonalności i ekologiczności zarządzania ściekami.

Masz pytania? Planujesz inwestycję lub potrzebujesz konsultacji technicznej? Skontaktuj się z naszymi specjalistami:


[1] Źródło: https://cyberdefence24.pl/cyberbezpieczenstwo/ataki-na-polskie-oczyszczalnie-i-wodociagi-rzad-szykuje-specjalny-projekt [dostęp: 08.04.2025]

Zmiany na lepsze czy powody do obaw? Jakie wyniki przynosi raport Wód Polskich, na który branża wod-kan czekała wiele lat? To tysiące stron pełnych szczegółowych danych zebranych od przedsiębiorstw z całego kraju – układają się one w obraz kondycji całego sektora. Najważniejsze informacje i wnioski z raportu w jakiej kondycji są polskie wodociągi zamieściliśmy dla Ciebie w tym artykule. Poznaj bieżącą sytuację wodociągów w Polsce, a także trendy w branży.

Jak przeprowadzono badanie i o co pytano respondentów?

Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie zleciło przeprowadzenie badań w 11 oddziałach regionalnych – dzięki temu można było pozyskać dane do analizy porównawczej z obszaru całej Polski.

Respondentami były podmioty odpowiedzialne za zarządzanie wodami – przedsiębiorstwa różnej wielkości.

Twórcy raportu skupili się na technicznych aspektach funkcjonowania przedsiębiorstw i sieci wodno-kanalizacyjnych. Głównym celem było lepsze zrozumienie sektora wod-kan, przyjrzenie się wyzwaniom, z jakimi się mierzy, oraz ocena efektywności jego działań. Choć raport zawiera dużą ilość danych porównawczych, jest czymś więcej niż zbiorem liczb. Daje szeroki obraz obszarów do poprawy i pokazuje, na co w pierwszej kolejności powinno się przeznaczać środki.

Dane pozyskano na podstawie badań ankietowych. Respondenci byli pytani o następujące wskaźniki techniczne:

  • straty wody – w % i tys. m3/km/rok;
  • energochłonność procesu zaopatrzenia w wodę (kWh/m3) – ilość energii potrzebnej do pozyskania metra sześciennego wody;
  • stopień wymiany sieci wodociągowej w % – w stosunku do łącznej długości eksploatowanej sieci;
  • przyrost nowej sieci wodociągowej w %;
  • napływ wód przypadkowych w % (w stosunku do ogólnego przepływu ścieków) – opadowych i infiltracyjnych;
  • stopień wymiany sieci kanalizacyjnej w %;
  • przyrost nowej sieci kanalizacyjnej %;
  • awaryjność sieci kanalizacyjnej;
  • energochłonność procesu odbioru i oczyszczania ścieków (kWh/m3);
  • samowystarczalność energetyczną przedsiębiorstwa – % energii wytwarzanej na własne potrzeby w stosunku do całości zużycia;
  • średnie zużycie wody na mieszkańca (dm³/M*doba).

Analiza obejmowała 5 lat – od 2018 do 2022 roku.

Czy raport Wód Polskich daje powody do optymizmu? Polskie wodociągi – zmiany na lepsze

Różnice na przestrzeni analizowanych 5 lat w przypadku większości wskaźników nie były znaczące. Można jednak zauważyć kilka obszarów, w których odnotowano pozytywne zmiany. Dotyczy to między innymi:

  • strat wody – inwestycje w infrastrukturę oraz systemy monitorowania sprawiają, że ten wskaźnik jest coraz mniejszy – zmiany nie są jednak znaczące;
  • awaryjności – mimo że infrastruktura wod-kan starzeje się i dość wolno jest zastępowana nową, liczba awarii nie zwiększyła się znacząco w ostatnich latach. Można powiedzieć, że pozostaje na stabilnym poziomie – choć docelowo należy oczywiście zmierzać do tego, by się zmniejszała;
  • budowy nowej infrastruktury kanalizacyjnej. W niektórych latach na wybranych obszarach przyrost wynosił nawet powyżej 5% całej długości sieci.

Najważniejsze obszary do poprawy według raportu

Polskie przedsiębiorstwa wodociągowe inwestują w budowę nowych sieci i modernizację istniejących. Niestety w większości regionów brak wyraźnego trendu. W wielu przypadkach zdarzały się sytuacje, gdy wskaźnik wymiany sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej w jednym roku znacząco wzrastał, by w kolejnych latach mocno się obniżyć. Raport co prawda nie wskazuje przyczyn takiej sytuacji, ale w znacznym stopniu może być to powiązane z dostępnością programów dotacyjnych na te cele.

Kwestią, nad którą warto się zastanowić, jest także znacznie większy odsetek budowy nowych sieci w stosunku do modernizacji istniejących elementów. Ważne jest, by przedsiębiorstwa możliwie równo dzieliły dostępne środki finansowe i nie zaniedbywały obszarów związanych z wymianą infrastruktury. Choć obecnie wyniki awaryjności sieci nie są alarmujące, to w kolejnych latach może się to zmienić.

Jak polskie wodociągi radzą sobie z napływem wód przypadkowych?

To część raportu, której przyjrzeliśmy się w Ecol-Unicon szczególnie uważnie. Kwestia retencji wód opadowych jest nam bardzo bliska. Jakie wnioski związane z napływem wód przypadkowych można z niego wyciągnąć?

Obecnie odsetek tego typu wód (opadowych, infiltracyjnych) w ogólnym przepływie ścieków nie jest duży. Nie oznacza to jednak, że napływu wód przypadkowych nie należy monitorować. Można się spodziewać, że w kolejnych latach stosunek takich wód do ogólnej masy ścieków będzie się zwiększał. Przyczyną są coraz częstsze burze i ulewne deszcze spowodowane zmianami klimatycznymi – już teraz w wielu regionach można obserwować powolny, ale stały wzrost wskaźnika napływu wód przypadkowych.

To stawia wyzwania przed przedsiębiorstwami wodociągowo-kanalizacyjnymi. Powinny one nie tylko monitorować sytuację, ale także podejmować działania, które zapewnią większą ochronę infrastruktury – duża ilość wód przypadkowych zwiększa obciążenie sieci, a to może prowadzić do przeciążenia i zalania systemu kanalizacyjnego.

Takie działania powinny odbywać się dwutorowo i obejmować zarówno zabezpieczanie się przed przelewami oraz towarzyszącymi im zanieczyszczeniami, jak i budowę zbiorników retencyjnych. 

Dobrym przykładem są wyniki raportu z rejonu Poznania, gdzie:

  • Małe przedsiębiorstwa wykazują stopniowy spadek wskaźnika – od 29,57% w 2018 do 26,72% w 2022, co może wskazywać na poprawę w zarządzaniu systemem kanalizacyjnym.
  • W przypadku średnich przedsiębiorstw wskaźnik jest wyższy, z wahaniami między 36,32% a 34,79%. Może to odzwierciedlać bardziej złożone wyzwania związane z większymi systemami kanalizacyjnymi.
  • Dane z dużych przedsiębiorstw pokazują znaczny spadek wskaźnika – z 36,16% do 26,79%. Może to świadczyć o skutecznych działaniach na rzecz minimalizacji napływu wód przypadkowych.

Warto rozważyć inwestowanie w infrastrukturę, która pomoże poradzić sobie z napływem dużych ilości wód przypadkowych. Przy budowie takiej infrastruktury warto skorzystać z kalkulatora przelewu burzowego – bezpłatnego, łatwo dostępnego narzędzia Ecol-Unicon.

Z napływem wód przypadkowych wiąże się także zwiększone ryzyko gromadzenia się zanieczyszczeń w kanalizacji ogólnospławnej. Z tym zagrożeniem pomaga poradzić sobie krata HSR, która przechwytuje i zatrzymuje odpady stałe znajdujące się w wodach przypadkowych. Można ją wykorzystać w przelewach burzowych, zbiornikach retencyjnych, a także dowolnych innych strukturach przepływowych.

Problem nadmiaru wód przypadkowych pomogą zminimalizować także zbiorniki retencyjne. Przykładem jest zbiornik HYDROZONE Benefit, wyposażony w dodatkową funkcję podczyszczania. Dzięki niej woda może zostać użyta ponownie, np. do mycia czy podlewania. Te właściwości zbiornika retencyjnego wykorzystano m.in. w Łodzi, w ramach projektu Liściasta, gdzie zmodernizowano podczyszczalnię wód deszczowych.

Czy awaryjność sieci jest problemem w wodociągach?

To drugi z aspektów raportu, któremu przyjrzeliśmy się dokładniej. W Ecol-Unicon wiele mówimy o tym, jak prawidłowa eksploatacja jest ważna dla właściwego funkcjonowania sieci. Tylko dzięki takim kompleksowym działaniom można skutecznie zapobiegać awariom.

Pod pojęciem awaryjności w badaniu należy rozumieć liczbę awarii wodociągowych przypadających na jednostkę długości sieci. Wskaźnik ten monitoruje się, aby badać stabilność i niezawodność systemów wodociągowych oraz kanalizacyjnych, a także po to, by diagnozować najważniejsze obszary do poprawy.

Wskaźnik pokazujący awaryjność sieci jest zróżnicowany w zależności od regionu i wielkości przedsiębiorstw. Ogólnie można zauważyć pewną tendencję spadkową. Co ciekawe, niekoniecznie jest to ściśle powiązane z wymianą infrastruktury. Raport pokazuje przypadki, gdzie mimo wysokiego wskaźnika wymiany infrastruktury liczba awarii nie spadała. Można zatem przypuszczać, że znaczący wpływ na poprawę funkcjonowania sieci ma nie tyle wymiana, co bieżące działania: dbanie o stan rur i urządzeń ochrony wód, a także ich regularna konserwacja.

Co robić, by poprawić stan polskich sieci wodociągowo-kanalizacyjnych?

Stan polskich sieci wodociągowych poprawia się – świadczą o tym choćby mniejsze straty wody czy zmniejszająca się energochłonność. Tempo tych zmian jest jednak zbyt małe. Pokazuje to np. stopień wymiany elementów sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. W ciągu 5 lat w większości województw odnotowano zmiany w zakresie poniżej 1% – oznacza to, że w tym czasie wymieniono właśnie taki odsetek całej długości sieci.

Jakie są zalecenia twórców raportu, jeśli chodzi o poprawę stanu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej?

  • Dalsza wymiana i modernizacja sieci – ale bazująca nie na przypadkowych działaniach, a na dobrze przemyślanej strategii. Takiego planowania bardzo często brakuje, a dowodem na to są duże różnice w poziomie inwestycji w poszczególnych latach. Wynika to również z różnej dostępności dofinansowań unijnych. Modernizacja infrastruktury powinna być działaniami stale wpisanymi w funkcjonowanie przedsiębiorstw.
  • Skupienie na konserwacji i serwisowaniu sieci kanalizacyjnych. Wskaźniki budowy nowych sieci w wielu województwach stopniowo spadały. Może to oznaczać pewne nasycenie infrastrukturą na tych obszarach. Przedsiębiorstwa mogą więc przesunąć swoje zasoby (finansowe, kadrowe, techniczne) na odcinki związane z dbaniem o utrzymywanie sieci w dobrej kondycji.
  • Monitorowanie działania sieci wodno-kanalizacyjnych. Dzięki urządzeniom do monitoringu można uniknąć strat wody czy zapobiegać awariom na wczesnym etapie. Odpowiedzią Ecol-Unicon na te potrzeby jest system Bumerang SMART – sprawdź, jak działa nasze rozwiązanie i w jakich sieciach oraz urządzeniach można je zastosować.

Z raportu Wód Polskich można wysnuć wniosek, że sieć wodno-kanalizacyjna w Polsce nie jest w złej kondycji. Stopniowo jest modernizowana i rozbudowywana, ale tym procesom powinno towarzyszyć planowanie strategiczne, a także skupienie na prawidłowej eksploatacji i serwisowaniu. Jeśli zabraknie tych elementów, to istnieje zagrożenie, że wyniki kolejnego raportu będą znacznie mniej optymistyczne.

Jeśli zainteresowały Cię wnioski z raportów i chcesz dowiedzieć się, jak prezentują się poszczególne  wskaźniki w Twoim regionie – to wszystkie raporty znajdziesz TUTAJ.

Z jakimi wyzwaniami mierzy się branża wod-kan, co czeka ją w najbliższych latach, jakim trendom szczególnie warto się przyglądać? O to najlepiej zapytać tych, którzy są najbliżej problemów i codziennych spraw – osób zarządzających sieciami wodno-kanalizacyjnymi.

Poznaj wyniki ankiety przeprowadzonej wśród przedstawicieli branży i dowiedz się, z czym mierzą się na co dzień i jakie jest ich spojrzenie na przyszłość.

Jak przeprowadzono ankietę, kto brał w niej udział?

Ankieta została przeprowadzona wśród uczestników organizowanej przez Izbę Gospodarczą „Wodociągi Polskie” konferencji Katalog Praktyk Przedsiębiorstw WOD-KAN, która odbywała się w dniach 6–8 grudnia 2023 r. we Wrocławiu. Oto najważniejsze szczegóły dotyczące ankiety:

  • uczestnicy mogli odpowiadać na pytania przez cały czas trwania konferencji;
  • formularze ankietowe były dostępne zarówno w wersji papierowej, jak i online – tak, aby umożliwić ankietowanym udzielenie odpowiedzi na pytania w wygodnej dla nich formie;
  • cztery pytania miały formę zamkniętą (pytania wielokrotnego wyboru), jedno – otwartą.

Najważniejsze wyzwania związane z zarządzaniem infrastrukturą i jej monitorowaniem

Jakie wg Pana/Pani są główne wyzwania związane z monitorowaniem i zarządzaniem infrastrukturą wodociągową?” – tak brzmiało pierwsze z pytań ankietowych. Było to pytanie zamknięte. Uczestnicy mieli do wyboru pięć odpowiedzi (można było wybrać więcej niż jedną, dlatego wyniki nie sumują się do 100).

Które wyzwania mają, według ankietowanych, największe znaczenie? Ich wybory są następujące:

  • wysokie koszty modernizacji i utrzymania infrastruktury – 73,13%;
  • trudności z integracją nowych technologii – 28,36%;
  • brak danych do optymalizacji zarządzania – 22,39%;
  • problemy z jakością i ciągłością dostaw wody – 11,94%.

Jak interpretować te wyniki? Duża liczba wskazań na pierwszą odpowiedź pokazuje, że sektor wodociągowy boryka się z ograniczeniami finansowymi. Największą szansę na powodzenie mają te rozwiązania, które będą pozwalały utrzymywać infrastrukturę w dobrym stanie, a jednocześnie zachować efektywność finansową.

Dużą barierą są także niespójne technologie i niedostateczna ilość gromadzonych danych. Przedstawiciele branży wod-kan wskazują, że w zarządzaniu infrastrukturą pomogłyby im takie nowe technologie, które można łatwo zintegrować z już istniejącymi systemami. Ważne, by umożliwiały one zbieranie i analizę danych na temat działania urządzeń – na ich podstawie można przeprowadzać efektywną optymalizację infrastruktury.

Problemy z zarządzaniem przelewami burzowymi 

Kolejne pytanie w ankiecie brzmiało: „Czy spotkał/a się Pan/Pani z problemami związanymi z przelewami burzowymi? Jeśli tak – z jakimi?”. Odpowiedzi rozkładają się następująco (podobnie jak w poprzednim przypadku, było to pytanie wielokrotnego wyboru):

  • brak środków na modernizację systemów odprowadzania deszczówki – 53,73%;
  • trudności z szybkim reagowaniem na awarie – 43,28%;
  • problemy z naliczaniem opłat za przelewy burzowe – 35,82%;
  • problemy z jakością wody spowodowane zanieczyszczeniami – 20,90%.

Wyniki jednoznacznie wskazują, że największym problemem w przypadku przelewów burzowych są niewystarczające środki. To kwestia, na której nie powinno się oszczędzać – nieefektywne systemy odprowadzania wody deszczowej mogą powodować, że do odbiorników będzie trafiała zanieczyszczona woda, ze związkami szkodliwymi dla środowiska.

Najważniejszym, ale i najpilniejszym wyzwaniem w tym obszarze nie jest więc redukcja kosztów, ale zwiększenie finansowania na modernizację systemów.

Jak radzić sobie z trudnościami związanymi z szybkim reagowaniem na awarie? Na pewno nie powinno się bagatelizować tego problemu – w ankiecie wskazywano go jako drugi w kolejności.

Szybsze usuwanie awarii przelewów burzowych jest możliwe dzięki nowoczesnym systemom monitoringu i alarmowania. To jednak wiąże się z pierwszym wyzwaniem – finansowaniem. Bez większej ilości środków przeznaczanych na zarządzanie przelewami burzowymi wdrożenie takich systemów nie będzie możliwe.

Ankietowani zwracali uwagę na inną kwestię, która jak bumerang powraca niemal zawsze, gdy porusza się temat przelewów burzowych: stawki opłat za przelewy burzowe. Przepisy dotyczące ich naliczania są niejasne i nieprecyzyjne. 

Jakie jest rozwiązanie w tym przypadku? To lepsze zarządzanie finansowe i administracyjne w samych przedsiębiorstwach wod-kan. Problem rozwiązałaby także zmiana przepisów i doprecyzowanie sposobu naliczania opłat. Osoby zarządzające infrastrukturą wod-kan mogą również korzystać z kalkulatora przelewu burzowego Ecol-Unicon, który pozwala na obliczenie stawek na podstawie wprowadzonych danych.

Jakie wyzwania wiążą się z utrzymywaniem infrastruktury wod-kan w dobrym stanie technicznym?

Jakie są główne wyzwania związane z utrzymaniem infrastruktury wodociągowej w dobrym stanie technicznym?” – to kolejne z pytań w ankiecie. Uczestnicy wskazywali tu najczęściej na następujące kwestie:

  • optymalizacja kosztów eksploatacji i konserwacji – 58,21%;
  • starzenie się i zużycie infrastruktury, potrzeba modernizacji – 55,22%;
  • zarządzanie ryzykiem i minimalizacja wpływu awarii – 38,81%;
  • zapewnienie jakości wody – 17,91%.

Tu ponownie, tak jak w poprzednich pytaniach, na pierwszym miejscu pojawia się temat kosztów. To one są największym wyzwaniem – a to oznacza, że zarządzanie finansami i zapewnienie efektywności kosztowej są obecnie najważniejsze w branży. Bez odpowiedniego finansowania nie będzie można przeprowadzać modernizacji – a, jak pokazują odpowiedzi w tej części ankiety, infrastruktura starzeje się i zużywa w dużym stopniu.

Kadra zarządzająca zdaje sobie sprawę, jak ważne w przypadku infrastruktury wod-kan jest zarządzanie ryzykiem. Awarie nie powinny nikogo zaskakiwać – kluczowe jest tworzenie planów ich usuwania, a przede wszystkim monitorowanie.

Odpowiedzialne za infrastrukturę osoby są świadome, że wykrywanie awarii na wczesnym etapie pozwala usuwać je szybciej i – co najważniejsze w kontekście wysokich kosztów – taniej. Można się spodziewać, że w dobrze zarządzanych przedsiębiorstwach wod-kan popularność systemów monitoringu, takich jak Bumerang Smart, będzie coraz większa.

Jak można radzić sobie z wyzwaniami, które najczęściej wymieniano wśród odpowiedzi na to pytanie?

  • Aby możliwa była optymalizacja kosztów, konieczne jest inwestowanie w nowe technologie oraz innowacyjne metody modernizacji – dzięki nim infrastruktura będzie trwalsza i odporna na czynniki zewnętrzne, przez co łatwiej będzie utrzymywać ją w dobrym stanie przez długi czas;
  • efektywność finansową można zapewnić m.in. poprzez długoterminowe planowanie inwestycyjne i strategiczne zarządzanie aktywami;
  • starzenie i zużywanie się infrastruktury jest nieuniknione – można jednak spowolnić ten proces poprzez stosowanie nowoczesnych materiałów i technologii podczas kolejnych modernizacji;
  • warto stosować projektowanie adaptacyjne, uwzględniające zmieniające się warunki środowiskowe i demograficzne – wówczas ogranicza się wpływ tych czynników na infrastrukturę;
  • reagowanie na awarie wymaga stworzenia spójnego systemu zarządzania ryzykiem – a także zwiększanie świadomości personelu, tak aby znał procedury awaryjne;
  • jakość wody jest mniejszym problemem, ale również warto o nią dbać – np. poprzez stosowanie systemów monitoringu i wdrażanie nowych technologii oczyszczania oraz recyklingu.

Branża wod-kan a klimat: jak adaptować się do zmian?

Zmiany klimatyczne były tematem, który pojawiał się na wielu wystąpieniach podczas konferencji. Nie zabrakło go także w ankiecie. Jedno z pytań skierowanych do uczestników brzmiało: „Jakie są główne wyzwania przedsiębiorstw WOD-KAN związane z adaptacją do zmian klimatu?”. Oto ich odpowiedzi:

  • zwiększenie odporności na zjawiska pogodowe – 55,22%;
  • optymalizacja gospodarki deszczówką i systemów retencyjnych – 53,73%;
  • wdrażanie zrównoważonych i przyjaznych dla środowiska rozwiązań – 37,31%;
  • zarządzanie ograniczonymi zasobami wodnymi w warunkach suszy – 32,84%.

Jakie wnioski płyną z tych wyników?

  • Konieczność zwiększania odporności na zjawiska pogodowe wiąże się z opracowaniem kompleksowych strategii adaptacji do zmian klimatu. Wymaga to inwestycji w badania i rozwój nowych technologii, a także stosowanie materiałów odpornych na burze, intensywne deszcze czy długotrwałe susze.
  • Ekstremalne zjawiska pogodowe wymuszają wdrażanie systemów wczesnego ostrzegania i zarządzania kryzysowego.
  • Ważne jest nie tylko ograniczanie nadmiernego zużycia wody, ale także jej oczyszczanie i recykling.
  • Aby skutecznie retencjonować wodę, konieczne jest budowanie zintegrowanych systemów, które odciążą sieci kanalizacyjne.
  • Potrzebne są inwestycje w zielone technologie i stosowanie ekologicznych praktyk na co dzień w branży wod-kan, np. wybór przyjaznych dla środowiska materiałów, energooszczędnych rozwiązań.
  • W obliczu zagrożenia suszą niezbędne jest tworzenie planów kryzysowych, które pomogą poradzić sobie z okresowymi niedoborami wody.

Nowe technologie – sposób na poprawę efektywności, bezpieczeństwa, zrównoważonego rozwoju

W ostatniej części uczestnicy zostali poproszeni o udzielenie odpowiedzi na pytanie: „Czy w Pani/Pana opinii istnieją obszary, w których nowe technologie mogłyby poprawić efektywność pracy w branży wodociągowej? Jeśli tak – w jakich?”.

Wypowiedzi ankietowanych dotyczyły najczęściej kilku obszarów:

  • cyberbezpieczeństwa i IT: zabezpieczanie infrastruktury przed atakami, wdrażanie inteligentnych systemów zarządzania;
  • gospodarki obiegu zamkniętego i oczyszczalni ścieków: inwestycje w technologie oczyszczania wody i inne, pozwalające na ponowne wykorzystanie zasobów;
  • retencji, renowacji i zarządzania siecią: tworzenie nowoczesnych systemów retencyjnych i modernizacja już istniejących;
  • optymalizacji kosztów i analizy sieci: zapotrzebowanie na technologie, które zwiększą efektywność operacyjną i zmniejszą koszty, np. oprogramowanie analityczne, rozwiązania AI;
  • rozwiązań przyjaznych środowisku: w przypadku branży wod-kan oznacza to wybór technologii, które są efektywne, a jednocześnie minimalizują wpływ na środowisko. 

Najważniejsze wnioski z ankiety

Jakie kwestie najczęściej pojawiały się w odpowiedziach na pytania ankietowe? Można podzielić je na trzy obszary:

  • Problemy – tu zdecydowanie najważniejsze są koszty – ograniczenia finansowe często uniemożliwiają wdrażanie nowych technologii czy modernizację.
  • Wyzwania – to przede wszystkim konieczność dynamicznej adaptacji i wprowadzania innowacyjnych rozwiązań. Kluczowe obszary, w których powinny pojawić się innowacje, to finanse, technologia i zarządzanie danymi.
  • Trendy – w najbliższych latach najważniejsze będą inwestycje w badania i rozwój, a także współpraca z technologicznymi liderami – dzięki temu możliwe będzie wdrażanie rozwiązań w praktyce.

Co wydarzy się w branży wodno-kanalizacyjnej w przyszłym roku? Przewidywanie przyszłości jest trudne, ale znacznie łatwiej planować działania, gdy zna się najnowsze trendy i sprawdzone rozwiązania z branży. Uczestnicy konferencji Katalog Praktyk Przedsiębiorstw WOD-KAN mieli okazję podyskutować o tym w szerokim gronie: przedstawicieli firm, stowarzyszeń i placówek naukowych. Jakie były najważniejsze wnioski z tych dyskusji?

O konferencji Katalog Praktyk Przedsiębiorstw WOD-KAN: jak było, jak jest i jak będzie?

Konferencja Katalog Praktyk Przedsiębiorstw WOD-KAN 2023 odbyła się we wrocławskim Hydropolis – i jest to duża zmiana w stosunku do poprzednich edycji, które miały formę online.

Spotkania stacjonarne będą kontynuowane w kolejnych latach. Następna edycja odbędzie się w Warszawie. Dzięki temu będzie mogło wziąć w niej udział jeszcze więcej przedsiębiorstw wodno-kanalizacyjnych, co na pewno przyczyni się do większej integracji środowiska.

Konferencja była skierowana do wszystkich podmiotów działających w branży: zarówno tych największych, jak i działających na niewielką skalę. Stworzenie atrakcyjnego programu dla szerokiego grona odbiorców przyniosło efekty. W wydarzeniu wzięło udział ok. 200 uczestników z całego kraju.

Nauka, biznes i technika – program konferencji w skrócie

Udział w konferencji Katalog Praktyk Przedsiębiorstw WOD-KAN to okazja do zapoznania się z rozwiązaniami stosowanymi przez inne podmioty z branży, zagadnieniami z obszaru zarządzania czy edukacji.

W programie znalazły się m.in. prelekcje na temat:

  • wyzwań towarzyszących zarządzaniu spółkami wodociągowo-kanalizacyjnymi;
  • wpływu zmian klimatu na funkcjonowanie instalacji wodociągowych i kanalizacyjnych;
  • nowych technologii wykorzystywanych w celu ochrony zasobów wodnych;
  • zapewniania bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej;
  • sposobów na generowanie oszczędności na podstawie przykładów z innych branż niż wodno-kanalizacyjna;
  • strategii zarządzania wodami opadowymi.

O tym dyskutuje branża: wpływ sytuacji w Polsce i na świecie na firmy wodno-kanalizacyjne

Formuła konferencji zakładała integrację środowiska wod-kan, a temu zawsze sprzyjają dyskusje branżowe. Jakie tematy najbardziej poruszają obecnie przedstawicieli przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych?

Pod tym względem nie ma większych niespodzianek. To te same zagadnienia, które pojawiają się w szeroko pojętej debacie publicznej: inflacja, zmiany klimatyczne czy wojna w Ukrainie.

Jakie znaczenie mają te wydarzenia i zjawiska dla branży wodno-kanalizacyjnej?

  • Wojna w Ukrainie pokazała, że zagrożenia dla infrastruktury krytycznej to nie science fiction, a ochrona tych zasobów jest ważniejsza, niż mogło się wydawać jeszcze kilka lat temu. Dotyczy to dwóch obszarów: bezpieczeństwa fizycznego (ochrony infrastruktury przed zniszczeniem) oraz cyberbezpieczeństwa (ochrony danych czy systemów sterowania).
  • Wysoka inflacja sprawiła, że koszty zarządzania infrastrukturą wod-kan rosną. Jednocześnie nie jest możliwe podnoszenie stawek za usługi wodociągowo-kanalizacyjne w nieskończoność. Jak rozwiązać ten dylemat? Jeden ze sposobów to szukanie oszczędności w działalności przedsiębiorstw wod-kan. Uczestnicy konferencji dyskutowali, w jakich obszarach jest to możliwe, a także poznali dobre praktyki stosowane w innych branżach.
  • Zmiany klimatyczne oddziałują na branżę wodno-kanalizacyjną w wielu obszarach, m.in. mogą niekorzystnie wpływać na trwałość infrastruktury, i wymuszają zmiany w sposobie gospodarowania zasobami. Na konferencji odbyło się kilka dyskusji na ten temat. Dotyczyły one edukacji ekologicznej, wykorzystania nowych technologii w zbiornikach retencyjnych i gospodarowania wodami opadowymi.

W jednym z paneli dyskusyjnych poświęconych racjonalnemu wykorzystywaniu zasobów w obliczu zmian klimatu wziął udział Grzegorz Boguś – dyrektor handlowy i prokurent Ecol-Unicon. Dzięki naszemu przedstawicielowi mieliśmy okazję pokazać, jak rozwiązania Ecol-Unicon wpisują się w najważniejsze trendy związane z ochroną zasobów.

Przykładem są urządzenia do zarządzania wodami opadowymi: inteligentne komory przelewu burzowego. Dzięki nim możliwe jest spowalnianie odprowadzania ścieków do wód płynących. To szczególnie ważne w kontekście zmian klimatycznych – inteligentne komory pozwalają zmniejszyć liczbę zrzutów burzowych w przypadku intensywnych opadów, a tych w kolejnych latach może być coraz więcej.

Innym produktem Ecol-Unicon, o którym warto wspomnieć w związku z tematem innowacji technologicznych, jest oprogramowanie Bumerang Smart. Dzięki niemu można chronić infrastrukturę krytyczną, jaką są sieci kanalizacyjne. Bumerang Smart monitoruje pracę urządzeń i na bieżąco powiadamia osoby zarządzające o ich stanie lub ewentualnych awariach.

Jakie wnioski płyną z konferencyjnych wykładów i dyskusji?

Główny wniosek, jaki płynie z poruszanych na konferencji tematów, jest następujący: z zarządzaniem infrastrukturą wod-kan będzie się wiązało w najbliższych latach wiele wyzwań. Jakie kwestie są najważniejsze?

  • rosnące koszty eksploatacyjne (energia, wynagrodzenia pracowników) i konieczność zachowania równowagi pomiędzy rentownością a możliwościami finansowymi odbiorców usług;
  • automatyzacja nie jest już tematem na przyszłość, ale aktualną potrzebą – monitoring systemów i zbieranie danych na temat ich pracy pozwala uniknąć awarii lub ograniczyć ich skutki;
  • przy projektowaniu urządzeń wodno-kanalizacyjnych i eksploatacji sieci konieczne jest branie pod uwagę zmian klimatycznych – przede wszystkim naprzemiennie występujących okresów suszy i ulewnych deszczów, kluczowe w najbliższych latach będą kwestie związane z budową nowoczesnych zbiorników retencyjnych, przelewów burzowych, a także systemami ich monitorowania.

Aby sprostać tym wyzwaniom, niezbędna jest współpraca pomiędzy branżami (wod-kan, energetyczną), także z udziałem placówek naukowych. Poszczególne podmioty mogą – i powinny – wykorzystywać dobre praktyki, które sprawdzają się u innych.
Dzięki innowacjom w branży wod-kan można także ułatwić dobór urządzeń i zapewnić ich zgodność z przepisami. Przykładem takiego narzędzia jest bezpłatny kalkulator przelewu burzowego Ecol-Unicon. Wypróbuj go i przekonaj się, jak łatwo możesz obliczyć objętość zrzutów burzowych czy wysokość opłat!

Nawet najlepsza strategia zarządzania wodą w przemyśle nie zawsze pozwoli realnie zmniejszyć zużycie tego zasobu. Gdzie szukać oszczędności, gdy procesy produkcyjne wymagają dużych ilości wody? Optymalizacja kosztów w przemyśle jest możliwa – wystarczy, że sięgniesz po zasoby wodne, które są bliżej, niż myślisz.

Optymalizacja kosztów od podstaw: gdzie zużywa się najwięcej wody w przemyśle?

Jeśli Twoja firma ma przemyślaną strategię zarządzania wodą, na pewno wiesz, w jakich działaniach i procesach zużywa się największe ilości tego zasobu.

Są branże, w których wysokie zużycie wynika ze specyfiki procesów produkcyjnych – tak może być, jeśli Twoja firma działa w branży spożywczej, chemicznej, papierniczej czy energetycznej. Te koszty zużycia wody są do pewnego stopnia rekompensowane. Wlicza się je do kosztów produkcji i uwzględnia podczas ustalania ceny produktu.

Gdy myślisz o optymalizacji kosztów eksploatacyjnych w obiekcie przemysłowym, warto wziąć pod uwagę także inne działania i procesy, w których wykorzystuje się duże ilości wody. To przede wszystkim:

  • mycie maszyn, posadzek i innych elementów wyposażenia hali przemysłowej;
  • dbanie o teren na zewnątrz obiektu: czyszczenie parkingów, podlewanie roślin;
  • ochrona przeciwpożarowa – zapewnianie stałej dostępności wody w zbiornikach;
  • wykorzystywanie instalacji przemysłowych, np. obiegu wody chłodzącej;
  • zużywanie wody przez pracowników zakładu.

Koszty związane z wodą to nie tylko opłaty naliczane przez zakład wodociągowy. Warto pamiętać, że od 2018 roku właściciele nieruchomości muszą odprowadzać tzw. podatek deszczowy – opłatę za zmniejszenie naturalnej retencji terenu. Jeśli obiekt przemysłowy nie ma własnego zbiornika retencyjnego, opłaty te są nawet 10-krotnie wyższe niż w przypadku, gdy retencjonuje się wodę opadową.

Zarządzanie wodą w przemyśle jak optymalizować koszty

Co robić, gdy nie możesz ograniczyć zużycia wody?

Jakie jest rozwiązanie, gdy wody zużywa się zbyt dużo, a koszty rosną? Pierwsza odpowiedź nasuwa się sama: to ograniczenie zużycia, zarówno w procesach bezpośrednio związanych z produkcją, jak i w działaniach zapewniających bezpieczne funkcjonowanie obiektu.

W praktyce nie jest to jednak takie proste. Aby podczas produkcji można było zużywać mniejsze ilości tego naturalnego zasobu, często konieczne okazuje się całkowite przemodelowanie procesów, zakup nowych urządzeń lub całych linii produkcyjnych. Takie rozwiązanie jest kosztowne i czasochłonne, a ponadto – nie rozwiązuje problemu zużywania wody do mycia, podlewania i innych czynności.

Gdzie, jeśli nie w zmianie procesów technologicznych, szukać pomysłów na oszczędności wody? Przy optymalizacji kosztów warto sięgnąć po zasoby, które są zaskakująco blisko – na terenie obiektu przemysłowego.

Chodzi o wodę opadową, która w naturalny sposób pojawia się wokół budynku po każdym deszczu i która najczęściej spływa po utwardzonym parkingu lub wsiąka w ziemię. Twoja firma nie musi jej tracić (a jednocześnie ponosić opłat z tytułu utraty naturalnej retencji terenu).

Podziemne zbiorniki retencyjne służące do gromadzenia wody deszczowej zapewniają stały dostęp do cennych zasobów – pomagają ograniczyć koszty eksploatacyjne, a także zadbać o bezpieczeństwo i stabilny przebieg procesów produkcyjnych.

Poznaj jeden z naszych produktów stworzonych z myślą o zakładach przemysłowych – zbiorniki retencyjne HYDROZONE Benefit.

Zbiornik retencyjny HYDROZONE Benefit – sposób na realne oszczędności wody w przemyśle

HYDROZONE Benefit to betonowy zbiornik retencyjny, który umieszcza się pod ziemią. Warto o tym wspomnieć już na początku – dzięki mocnej, wytrzymałej konstrukcji zbiornik można bez przeszkód zaplanować pod parkingiem czy chodnikiem bez utraty cennej przestrzeni.

Do zbiornika retencyjnego trafia woda opadowa z terenu wokół obiektu przemysłowego. Wewnątrz znajdują się separator substancji ropopochodnych i osadnik zawiesin.

Woda oczyszczona za pomocą tych urządzeń może być bezpiecznie odprowadzona do środowiska lub – i właśnie to rozwiązanie pozwala na skuteczną optymalizację kosztów – ponownie wykorzystana. Nie ma jakości wody pitnej, ale można jej bezpiecznie używać do mycia urządzeń i elementów hali przemysłowej, nawadniania roślin lub napełnienia zbiornika przeciwpożarowego.

Gromadzenie wody opadowej w zbiorniku retencyjnym na terenie zakładu przemysłowego to również sposób na zwiększenie bezpieczeństwa i zapewnienie stabilności procesów przemysłowych. W czasie ulewnych deszczów i burz nie ma ryzyka podtopienia budynku i zniszczenia jego wyposażenia – nadmiar wody trafia do zbiornika, a po oczyszczeniu może być on wykorzystany.

Podczas długotrwałej suszy Twoja firma nie musi się obawiać ograniczeń w dostawach wody – skorzysta wtedy z własnych, zgromadzonych w zbiorniku zasobów.

Dzięki HYDROZONE Benefit oszczędności są podwójne – to przede wszystkim oszczędność wody i zmniejszenie kosztów eksploatacyjnych, lecz także ograniczenie tzw. podatku deszczowego.

Ile realnie możesz zaoszczędzić? To zależy od aktualnego zużycia oraz od parametrów zbiornika retencyjnego. Chcesz wiedzieć więcej? Skontaktuj się z nami, a zaproponujemy Ci rozwiązanie dostosowane do Twojej działalności.

Przestoje w produkcji z powodu braku… wody? Taki czarny scenariusz prawdopodobnie na razie zakładom przemysłowym nie grozi. Jeśli jednak Twoja firma myśli o rozwijaniu działalności, warto jednocześnie myśleć o racjonalnym zarządzaniu wodą. Nie tylko ze względu na dbanie o naturalne zasoby, lecz także z powodu oszczędności.

Dostarczamy rozwiązania, które pomagają wdrażać założenia zrównoważonego rozwoju w przemyśle – sprawdź, co możesz zrobić, by optymalizować pobór wody.

Dwa powody, dla których warto zadbać o optymalizację poboru wody w przemyśle

Rozwój gospodarczy zawsze idzie w parze z dostępnością zasobów. Nie inaczej jest w przypadku wody – to, czy występuje ona w wystarczającej ilości i jakości, wpływa na stabilność biznesu.

W Polsce nie mamy do czynienia z ogólnymi niedoborami wody. Problem leży gdzie indziej – w nierównym dostępie do tego zasobu.

Mamy regiony, gdzie wód powierzchniowych jest relatywnie mało i gdzie opady występują rzadziej niż w innych częściach Polski. Co ważne, są to tereny, na których przemysł jest dobrze rozwinięty: Mazowsze, Wielkopolska, Górny Śląsk.

Co to oznacza w kontekście zarządzania wodą w przemyśle? Możliwe, że już wkrótce będzie się to wiązać z przejściowymi problemami z dostępnością wody – jeśli w niektórych okresach roku będzie jej mało, priorytetem stanie się dostarczenie jej mieszkańcom, a nie zakładom przemysłowym.

Każda optymalizacja poboru wody ma znaczenie, również ta wprowadzana w gospodarstwach domowych. Pozytywne zmiany w zakładach przemysłowych są jednak widoczne szybciej i wyraźniej – bo to właśnie przemysł odpowiada za aż 75% poboru wód powierzchniowych w Polsce.

Zaangażowanie w ochronę środowiska i zrównoważony rozwój to ważne wartości w Twojej firmie? Efektywne zarządzanie wodą powinno być ważnym elementem firmowej strategii, inaczej przerwy w jej dostawie staną się rzeczywistością. To pierwszy z powodów, dla których warto szukać rozwiązań prowadzących do oszczędności.

Drugim powodem okazują się koszty związane z korzystaniem z zasobów wodnych. Nawet jeśli wyroby produkowane w Twoim zakładzie przemysłowym nie są bezpośrednio związane z wodą (nie są to kosmetyki, napoje czy żywność), w procesach produkcyjnych na pewno zużywa się jej znaczne ilości. Przykładowo, do wyprodukowania:

  • 1 kg papieru potrzeba ok. 250 l wody;
  • 1 kg stali potrzeba ok. 300 l wody;
  • 1 kg nawozów azotowych potrzeba 600 l wody;
  • 1 samochodu potrzeba 379 000 l wody.

W sytuacji, gdy stawki za usługi wodociągowe stale rosną, zużycie wody ma przełożenie na koszty produkcji – a nie w każdej sytuacji wzrost kosztów można zrekompensować wyższymi cenami końcowymi.

Gdzie możesz szukać oszczędności? Zużycie wody nie zawsze da się zmniejszyć – w większości przypadków wymagałoby to kosztownej modernizacji zakładu i całkowitego przemodelowania procesów produkcyjnych.

Co będzie znacznie łatwiejszym i szybszym rozwiązaniem? To odzyskiwanie wody – tej, która w naturalny sposób trafia na teren Twojego obiektu w postaci deszczu (i jednocześnie tej, za którą Twoja firma odprowadza tzw. opłatę deszczową).

Ecol-Unicon Zrównoważony rozwój w przemyśle – jak optymalizować pobór wody

Ekologiczne, a jednocześnie oszczędne? Poznaj zbiorniki retencyjne HYDROZONE Benefit

HYDROZONE Benefit to zbiornik retencyjny, który powstał m.in. z myślą o wykorzystaniu go w obiektach przemysłowych. Chcesz dowiedzieć się, jak wygląda optymalizacja poboru wody w przemyśle przy użyciu takich urządzeń w praktyce?

Zbiornik retencyjny HYDROZONE Benefit ułatwi Twojej firmie zarządzanie wodą na kilka sposobów:

  • Gromadzenie wody w zbiorniku ma dwie funkcje: chroni przed podtapianiem terenu w czasie ulewnych deszczów oraz zapewnia stały dostęp do wody w czasie suszy – Twój obiekt zawsze będzie bezpieczny, a procesy produkcyjne przebiegną bez zakłóceń. W kontrolowaniu ilości wody w zbiorniku pomoże Ci system monitoringu Bumerang Smart.
  • Zbiorniki retencyjne HYDROZONE Benefit pozwalają ograniczyć koszty eksploatacyjne. Jeśli na terenie obiektu przemysłowego retencjonuje się wodę opadową, stawki opłat za zmniejszenie naturalnej retencji (tzw. podatku deszczowego) są nawet kilkakrotnie mniejsze.
  • Zbiornik HYDROZONE Benefit służy nie tylko do gromadzenia wody, lecz także do jej podczyszczania. Wewnątrz znajdują się osadnik zawiesin i separator substancji ropopochodnych.
  • Jeśli firma chce wybudować nowy obiekt, budowa zbiornika retencyjnego może być jednym z warunków uzyskania pozwolenia na budowę. Uwzględnienie zbiornika HYDROZONE Benefit w projekcie ułatwi i skróci proces załatwiania związanych z tym formalności.

Dowiedz się więcej o zbiornikach retencyjnych HYDROZONE Benefit dla przemysłu!

Do czego wykorzystasz wodę zgromadzoną w zbiorniku retencyjnym?

Woda opadowa, która gromadzi się w zbiorniku retencyjnym HYDROZONE Benefit, jest wstępnie oczyszczana z zawiesin i substancji ropopochodnych. To oznacza, że możesz bezpiecznie wykorzystać ją do czyszczenia maszyn, mycia posadzek czy podlewania terenów zielonych przed budynkiem.

To jednak nie wszystko – wysokiej jakości wody ze zbiornika retencyjnego możesz użyć również w niektórych procesach produkcyjnych. Chodzi tu przede wszystkim o wytwarzanie produktów nieprzeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi: środków chemicznych, papieru czy nawozów sztucznych.

Każdy zbiornik retencyjny możemy dostosować do strategii zarządzania wodą w Twoim zakładzie przemysłowym. Skontaktuj się z nami i powiedz nam, czego potrzebujesz, a zaproponujemy Ci skuteczne rozwiązanie!

Wiesz, jak prawidłowo dobierać przepompownie pod kątem parametrów technicznych i wyposażenia? Swoją wiedzę warto uzupełnić o podstawowe przepisy prawne dla pompowni ścieków. Dzięki temu zadbasz o bezpieczeństwo pracowników obsługi i zapewnisz bezproblemową eksploatację instalacji przez długi czas. Sprawdź, o czym pamiętać na etapie projektowania i zarządzania przepompownią.

Przepisy projektowe pompowni ścieków. O czym pamiętać na tym etapie?

Udany projekt, a następnie bezproblemowa budowa przepompowni ścieków? Twój sukces zależy nie tylko od Twojej wiedzy technicznej i doświadczenia, lecz także od znajomości przepisów projektowych dotyczących pompowni. Sprawdź, na co w szczególności warto zwrócić uwagę.

Lokalizacja przepompowni ścieków 

W jakiej odległości od budynków powinna się znajdować przepompownia ścieków? Przepisy projektowe pompowni ścieków znajdziesz w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

W przypadku pompowni zewnętrznych odległość od zabudowy jednorodzinnej, zagrodowej oraz od obiektów rekreacji indywidualnej powinna wynosić co najmniej 5 metrów, a odległość od granicy działki – co najmniej 2 metry.

Bezpieczeństwo i higiena pracy w przepompowni ścieków

bezpieczeństwo osób zajmujących się obsługą i serwisowaniem pompowni ścieków należy zadbać już na etapie projektowania. Informacje na ten temat znajdziesz w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 1 października 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalniach ścieków.

Ten dokument reguluje kwestie związane z budową komór i pomieszczeń technologicznych przepompowni, m.in.:

  • Obowiązek zapewnienia bezpiecznego i wygodnego dojścia do pomieszczeń, w których znajdują się pompy i armatura (nie dotyczy to urządzeń z pompami zatapialnymi) – o ile w danym przypadku nie obowiązują bardziej restrykcyjne normy. Szerokość takiego dojścia powinna wynosić 60 cm.
  • Konieczność budowy schodów, jeśli osoby obsługujące instalację muszą wchodzić do pomieszczeń pompowni przynajmniej jednokrotnie w ciągu zmiany.
  • Konieczność uwzględnienia w projekcie włazów kanalizacyjnych i montażowych w rozmiarze dostosowanym do wielkości pomp i armatury – w razie potrzeby włazy powinny umożliwiać pracownikowi ewakuację.
  • W przepompowniach jednokomorowych – konieczność stosowania mechanicznego czyszczenia kraty w przypadku, gdy ilość skratek przekracza 100 kg dziennie, oraz zapewnienie możliwości obsługiwania zasuw z poziomu terenu.

Normy obowiązujące dla przepompowni ścieków

Bezpieczna dla otoczenia, wydajna pompownia ścieków? Taka instalacja musi spełniać określone normy.

Przy doborze przepompowni ścieków zwróć uwagę, czy urządzenie:

  • jest zgodne z normą PN-EN 12050-1:2002, dotyczącą zasad budowy przepompowni, oceny zgodności, wykorzystania materiałów;
  • ma deklarację właściwości użytkowych i oznakowanie CE;
  • jest zgodne z Krajową Oceną Techniczną na urządzenia z układami pompowymi.

Osobne przepisy regulują także kwestię działania aparatury zasilająco-sterującej zintegrowanej z przepompownią. Rozdzielnice powinny być oznakowane znakiem CE oraz wykonane zgodnie z dyrektywami UE 2014/35/UE i 2014/30/UE.

Pomiary i kontrola działania przepompowni ścieków

Przepisy prawne budowy przepompowni ścieków dotyczące monitoringu działania urządzeń to przede wszystkim Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 1 października 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalniach ścieków.

W tym dokumencie znajdziesz następujący zapis: „Instalacje powinny być wyposażone w urządzenia kontrolno-pomiarowe umożliwiające łatwą ocenę prawidłowości pracy” (§ 5, pkt 3).

Przepisy projektowe budowy przepompowni nie precyzują, w jaki sposób należy monitorować przepływ ścieków. Decyzja o wyborze systemu monitoringu leży w gestii projektanta. Możesz zastosować np. inteligentne oprogramowanie Bumerang SMART, dzięki któremu użytkownicy będą na bieżąco sprawdzać działanie pompowni i szybko otrzymywać powiadomienia o wszystkich problemach. 

Inne przepisy dotyczące projektowania i budowy przepompowni

Jeśli bierzesz udział w przetargach ogłaszanych przez samorządy lub wykonujesz zlecenia dla firm, pamiętaj, że czasem będą Cię obowiązywać dodatkowe wytyczne. Wymogi dla wykonawców są najczęściej opracowywane na podstawie wymienionych powyżej rozporządzeń, ale inwestorzy mogą mieć własne standardy dotyczące bezpieczeństwa czy monitoringu procesów.

W dokumentacji przetargowej czy zapytaniach ofertowych znajdziesz m.in. informacje o kryteriach doboru urządzeń na podstawie ilości odprowadzanych ścieków i pożądanej wydajności przepompowni.

Dobór parametrów pompowni ścieków zgodny z przepisami? Zostaw to nam!

Jako projektant sanitarny jesteś odpowiedzialny za to, by przepompownia została wykonana zgodnie z przepisami. Nie musi to jednak oznaczać, że czeka Cię żmudne przeglądanie ofert oraz szczegółów technicznych urządzeń różnych producentów i porównywanie ich ze sobą.

Wykorzystaj platformę WaterFolder, a Twoje projektowanie stanie się znacznie łatwiejsze. Znajdziesz na niej narzędzia umożliwiające dobór urządzeń wodno-kanalizacyjnych, obliczenie kosztów eksploatacyjnych i weryfikację Twoich projektów.

Chcesz wiedzieć więcej? Już dziś załóż bezpłatne konto na WaterFolder i korzystaj ze wszystkich możliwości platformy!

Jak zapewnić prawidłową eksploatację przepompowni ścieków? 

Przepisy budowy pompowni ścieków zapewniają bezpieczeństwo i transport nieczystości z dużą wydajnością. Można wówczas powiedzieć, że projektant sanitarny należycie wykonał swoje zadanie – następnie pora na zarządcę lub właściciela obiektu. To od niego zależy, czy na etapie eksploatacji przepompownia będzie pracowała bez problemu przez długi czas. Jakie przepisy regulują kwestię bieżącej obsługi, przeglądów i serwisów?

Bezpieczne serwisowanie, naprawy i czyszczenie przepompowni ścieków

Źródłem wytycznych dla pracowników obsługi przepompowni ścieków jest Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 1 października 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalniach ścieków. Można tam znaleźć m.in. obowiązki zakładu pracy dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom obsługi mającym kontakt ze ściekami oraz wyznaczenia dla tych osób oddzielnych ustępów, natrysków czy szatni.

Na bezpieczeństwo użytkowania przepompowni wpływa także odpowiednie oznakowanie instalacji czy rodzaju przesyłanych mediów – o tym również mówi wspomniane rozporządzenie.

Podczas wykonywania prac związanych z obsługą, serwisem czy remontami należy dodatkowo przestrzegać ogólnych przepisów:

  • Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 1 października 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji, remontach i konserwacji sieci kanalizacyjnych (Dz. U. Nr 96, poz. 437).
  • Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 ze zm.).

Przeglądy techniczne pompowni ścieków

Wykonywanie przeglądów technicznych jest konieczne z dwóch powodów: aby utrzymać elementy pompowni w dobrym stanie oraz aby zachować gwarancję producenta. W przypadku przepompowni ścieków EPS przeglądy okresowe powinno się wykonywać nie rzadziej niż co 6 miesięcy.

W celu lepszego zaplanowania prac serwisowych warto skorzystać z systemu monitoringu – poinformuje on nie tylko o nagłej awarii, lecz także o stopniu zużycia elementów.

Obowiązujące dla przepompowni ścieków przepisy dotyczące przeglądów znajdują się w Prawie budowlanym. Zgodnie z nimi przegląd instalacji służących ochronie środowiska powinien odbywać się 1 lub 2 razy w roku (w zależności od powierzchni budynku) oraz dodatkowo raz na 5 lat.

Takie działania należy dokumentować – prowadzenie książki eksploatacji pompowni, w której zapisuje się najważniejsze zdarzenia oraz zakres przeglądów, jest ważne z punktu widzenia nie tylko przepisów, lecz także zachowania gwarancji na urządzenia.

Chcesz mieć pewność, że wybrana przez Ciebie pompownia jest zaprojektowana i wykonana zgodnie z przepisami? Poznaj pompownie ścieków EPS – dzięki nim zadbasz o bezpieczeństwo oraz ochronę wód. Sprawdź szczegóły techniczne i przekonaj się, że są wykonane tak, by działać niezawodnie przez długie lata!

Ponad 400 stron, 9 działów i setki artykułów – ustawa Prawo Wodne to potężny zbiór przepisów i szczegółowych wytycznych. Na szczęście jako projektant sanitarny nie musisz znać ich wszystkich na pamięć! Warto jednak wiedzieć, do których fragmentów sięgać, gdy projektujesz instalacje – dzięki temu Twoje projekty będą bezpieczne i zgodne z przepisami. 

Czym jest Prawo Wodne?

Wprowadzona w 2017 roku ustawa Prawo Wodne (tzw. nowe Prawo Wodne) to najważniejszy dokument regulujący kwestie zarządzania wodami powierzchniowymi i podziemnymi, ich kontroli oraz monitorowania.

Nie znajdziesz tam przepisów o prawie sanitarnym bezpośrednio odnoszących się do Twojej pracy. Możesz jednak traktować Prawo Wodne jako zbiór nadrzędnych wskazówek i źródło wiedzy na temat szczegółowych rozporządzeń. W każdym rozdziale ustawy znajdziesz informacje o tym, które ministerstwo lub który urząd odpowiada za dany obszar i jakie są obowiązujące przepisy.

Zmiany w prawie wodnym w ostatnich latach. Czy jesteś na bieżąco?

Jeśli zajmujesz się projektowaniem sanitarnym, zapewne wiesz, że w 2022 roku została przeprowadzona nowelizacja prawa wodnego. Niektóre ze zmian mają charakter kosmetyczny. Część dotyczy obowiązków nakładanych na samorządy, a także kompetencji Wód Polskich.

W nowej ustawie Prawo Wodne znajdziesz też kilka kwestii, które mają znaczenie podczas budowy sieci wodno-kanalizacyjnych. Jak wygląda kwestia „projektant sanitarny a Prawo Wodne” po zmianach przepisów?

Gromadzenie wody opadowej

Jedną z najważniejszych zmian w nowelizacji prawa wodnego jest wprowadzenie tzw. opłat deszczowych. Są one pobierane w przypadku, kiedy zmniejsza się retencja wody na danym terenie, tzn. gdy działka jest trwale zabudowywana.

Można jednak uniknąć wysokich kosztów w tym zakresie. Jeśli na danym terenie będą wykorzystywane urządzenia do gromadzenia wody opadowej (np. betonowe zbiorniki retencyjne HYDROZONE Benefit), wysokość opłaty deszczowej może wynosić tylko 15 groszy za 1 m3 (zamiast 1,50 zł).

Aby zwiększyć retencję wód opadowych, w prawie wodnym przewidziano możliwość budowy zbiorników retencyjnych jedynie na podstawie zgłoszenia do nadzoru wodnego Wód Polskich. Nie jest już wymagane pozwolenie wodnoprawne na wykonanie takich urządzeń wodnych.

To, jak ważna jest retencja wód opadowych, zostało podkreślone w ustawie kilkakrotnie. Warto to robić nie tylko ze względu na oszczędności i obniżenie wysokości opłaty za zmniejszenie retencji gruntu. Gromadzenie wody deszczowej i roztopowej to ważny element zapobiegania suszy. Woda znajdująca się w zbiornikach retencyjnych zapewnia optymalną wilgotność gruntu, a dodatkowo może być wykorzystywana do celów użytkowych, np. do podlewania roślin.

Oczyszczanie i odprowadzanie ścieków

rozdziale 2 (Zasady ochrony wód) projektanci sanitarni znajdą szczegółowe informacje na temat tego, gdzie można odprowadzać wodę opadową i ścieki oraz jakie jest dopuszczalne stężenie zanieczyszczeń.

Ustawa zakazuje odprowadzania ścieków bezpośrednio do wód podziemnych, a także do:

  • wód powierzchniowych, jeśli są objęte jedną z form ochrony przyrody lub stref ochrony zwierząt łownych;
  • wód stojących;
  • wód, na których wyznaczono kąpieliska;
  • jezior i cieków wodnych, do których ścieki docierałyby w czasie krótszym niż 24 godziny.

Nie wolno wprowadzać ścieków do ziemi w strefach ochrony przyrody, w pasie technicznym i w odległości mniejszej niż 1 km od kąpielisk. Taki zakaz – niezależnie od miejsca – obejmuje również ścieki zawierające substancje określone w odrębnej ustawie

Wód opadowych i roztopowych nie należy wprowadzać do wód podziemnych, a także do urządzeń wodnych, jeśli zawierają substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego (ich wykaz znajduje się w odrębnej ustawie).

Z punktu widzenia projektowania sanitarnego w Prawie wodnym ważne są też zapisy regulujące kwestię oczyszczania ścieków w aglomeracjach.

Nowa ustawa precyzuje, jakie obszary nazywa się aglomeracją. To tereny o równoważnej liczbie mieszkańców minimum 2000, czyli takie, na których ładunek substancji organicznych biologicznie rozkładalnych jest równy wskaźnikowi pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania tlenu (BZT5) w ilości 60 g tlenu na dobę. Na takich obszarach powinna znajdować się sieć kanalizacyjna, która będzie w stanie odbierać przynajmniej 98% zanieczyszczeń.

Nowelizacja prawa wodnego uregulowała także kilka kwestii związanych z budową przydomowych oczyszczalni ścieków. Projektanci sanitarni powinni pamiętać, że taka inwestycja wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego (art. 394, ust. 1, pkt. 13).

Nie jest to pełna lista dotyczących Ciebie zagadnień w Prawie wodnymProjektant sanitarny może zajmować się również innymi obszarami – jeśli realizujesz inwestycje związane z ochroną wód powierzchniowych i podziemnych czy monitoringiem środowiska, warto sięgnąć także do ustawy i szczegółowych wytycznych.

Czy znajomość Prawa wodnego wystarczy, by wykonywać projekty zgodnie z przepisami?

Jeśli dobrze wiesz, gdzie szukać ważnych informacji w Prawie wodnym, masz ważną przewagę nad konkurencją, która nie jest w tym biegła. Przestrzeganie przepisów w projektowaniu sanitarnym i działanie zgodnie z wytycznymi to podstawowy wymóg stawiany przez spółki wodociągowe.

Warto jednak pamiętać, że ustawa o prawie wodnym to tylko jeden z dokumentów, z którymi powinieneś być na bieżąco jako projektant sanitarny. Przepisy i normy związane z Twoją pracą znajdziesz także w:

  • ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków;
  • ustawie Prawo budowlane;
  • ustawie Prawo ochrony środowiska;
  • ustawie o ochronie przeciwpożarowej;

oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tych ustaw.

Skąd czerpać wiedzę na temat prawidłowego projektowania sieci sanitarnych?

Gdy prowadzisz dobrze prosperujący biznes, prawdopodobnie nie masz czasu na zagłębianie się w szczegółowe przepisy i sprawdzanie na bieżąco wprowadzanych zmian. Czy tę kwestię można rozwiązać inaczej?

Jeśli zależy Ci na czasie oraz dostępie do aktualnych informacji, sięgnij po wiedzę w skondensowanej formie. Gdzie ją znaleźć? Przykładem są organizowane przez Ecol-Unicon webinary z serii „Projektowanie na śniadanie. Wśród wielu poruszanych na nich tematów znajdziesz również te poświęcone nowemu Prawu wodnemu. Pokazujemy ważne dla instalatorów i projektantów sanitarnych zagadnienia w przyjaznej formie – na pewno wyniesiesz z tych spotkań wiele dla siebie!

Poznaj platformę WaterFolder – zyskaj pewność, że projektujesz zgodnie z przepisami

Wiesz już, na jakie elementy prawa wodnego powinien zwracać uwagę projektant sanitarny i jak być na bieżąco z przepisami. Ale jak przekuć teorię w praktykę? Pomoże Ci w tym platforma WaterFolder, stworzona z myślą o projektantach z branży wod-kan.

Znajdziesz na niej wszystko, czego potrzebujesz, by stworzyć zgodny z przepisami i normami projekt: rysunki DWG, karty projektowe czy katalogi. A to wszystko stworzyliśmy na podstawie najnowszej wiedzy inżynierskiej i aktualnych przepisów Prawa wodnego.

Platforma WaterFolder powstała, by ułatwiać pracę projektantom. Już nie musisz spędzać wielu godzin na wyszukiwaniu urządzeń i akcesoriów w ofertach różnych producentów i porównywaniu ich ze sobą. Na platformie znajdziesz nie tylko produkty, które wykorzystasz w swoich projektach, lecz także ich parametry, dane techniczne i inne szczegóły – w ten sposób wszystkie informacje szybko wprowadzisz do własnej dokumentacji.

Jeśli pojawią się jakiekolwiek pytania związane z działaniem urządzeń, możesz je zadać bezpośrednio na platformie. Każde zapytanie trafia do producenta, który wyjaśni wszelkie wątpliwości.

WaterFolder to także wygodne w użyciu kalkulatory, m.in. kalkulator doboru urządzeń wod-kan. Dzięki temu obliczysz np. szacowane natężenie opadów w miejscu, w którym będziesz budować system odprowadzania wody deszczowej. Dowiesz się też, jakie urządzenia retencyjne wybrać, by cały projekt był zgodny z prawem wodnym i innymi przepisami. 

Z platformy WaterFolder korzysta już prawie 7 tysięcy projektantów sieci sanitarnych. Nie trać czasu – dołącz do nich i zyskaj pewność, że projektujesz efektywnie, nowocześnie i zgodnie z przepisami!

Na stoisku Ecol-Unicon podczas tegorocznej konferencji WaterFolder Day, uczestnicy wydarzenia mogli umieścić swoje życzenia na tzw. drzewku życzeń.  Podsumowaliśmy najczęściej pojawiające się potrzeby i oczekiwania wskazywane w naszej zabawie.

 Po pierwsze edukacja i networking

Inżynierowie chcą więcej edukacji i spotkań, takich jak WaterFolder Day, aby móc poprawić swoją wiedzę branżową. Wykazują zainteresowanie uczestnictwa w ciekawych spotkaniach, które pomogą im nabyć nowych umiejętności. WaterFoldwer Day  to świetna okazja do tego, aby połączyć ludzi z branży wod-kan i umożliwić im wymianę doświadczeń i wiedzy, dzielenie się swoimi sukcesami i pomoc w rozwiązywaniu problemów. Tego typu spotkania są idealną okazją, aby zapoznać się z najnowszymi technologiami i sposobami, w jaki możemy poprawić jakość projektów. Zachęcamy do skorzystania z oferty darmowych szkoleń dedykowanym projektantom. Terminarz oraz nagrania z poprzednich webinarów  znajduje się na stronie: https://ecol-unicon.com/webinary/projektowanie-na-sniadanie/

Wszyscy chcemy czystej wody

Dostęp do czystej wody jest podstawowym prawem każdego człowieka. Inżynierowie branży wod-kan postulują aby jeszcze mocniej zadbać o jakość wody. Dla projektantów branży wod-kan oznacza to konieczność zapewnienia, aby woda miała oczekiwany poziom jakości, który pozwoli na jej bezpieczne spożywanie i wykorzystanie.

Aby wody nigdy nie zabrakło – stawiajmy na retencję

Retencja wody to jeden z najważniejszych aspektów w projektach wod-kan.. Konieczne i powszechne staje się projektowanie rozwiązań, które pomogą w zachowaniu wody w jej naturalnym środowisku i wykorzystaniu wód opadowych. Inżynierowie branży wod-kan postulują, aby retencja wody była powszechna i aby wody nigdy nie zabrakło.

Korzystanie z nowych technologii

Projektanci życzą sobie, aby ich projekty były wykonywane przy użyciu nowoczesnych technologii i narzędzi, takich jak np. BIM, QGIS czy platformy doboru. Pragną ciągle usprawniać swoją pracę oraz skracać czas poświęcany na wybór prawidłowego rozwiązania. Samodzielna kalkulacja na platformie takiej jak WaterFolder pozwala zaoszczędzić czas. Jeśli nie korzystasz jeszcze z narzędzi dostępnych na platformie WaterFolder, dowiedz się więcej o jego możliwościach: https://ecol-unicon.com/projektant/kalkulatory/

Inżynierowie chcą także więcej ciekawych inwestycji, aby móc realizować projekty wod-kan. które przyniosą im jak najwięcej satysfakcji zawodowej. Zagospodarowanie i monitoring wód opadowych to ważny aspekt projektów w branży wod-kan. Projektanci wskazują życzenie, aby eksploatatorzy korzystali z innowacyjnych systemów do monitorowania wody aby jeszcze bardziej zapobiec zanieczyszczeniom.

Rozwiązania eco-friendly – wspólnie dbajmy o środowisko

Projektanci wod-kan coraz częściej starają się wykorzystywać ekologiczne technologie i rozwiązania w swoich projektach, które pomagają w ochronie środowiska i ograniczeniu negatywnych skutków działalności człowieka.. „W trosce o środowisko” to hasło, które powinno przyświecać każdemu projektantowi. Inżynierowie branży wod-kan chcą, aby było więcej zieleni i łąk kwietnych czy ogrody deszczowe. Projektanci mówią stop betonozie i uszczelnianiu powierzchni.

Inżynierowie życzą sobie też lepszej współpracy między zarządcami systemu odwodnienia a projektantami, aby móc jeszcze efektywniej realizować swoje projekty. Holistyczne podejście do projektów w branży wod-kan oznacza, że projektanci powinni uwzględniać wszystkie aspekty projektu, od jego zarządzania, przez wykorzystanie nowych technologii, po wpływ na środowisko i społeczeństwo.

Życia bez stresu przede wszystkim

Życie bez stresu to też ważny cel każdego projektanta branży wod-kan. Dzięki dobremu zarządzaniu czasem i wiedzy, możemy zapewnić sobie życie bez niepotrzebnych zmartwień i sprawić, że nasze projekty będą wykonywane zgodnie z planem.

Pompownie i tłocznie to dwa różne podejścia w zakresie ciśnieniowego odprowadzania ścieków i wody deszczowej. Pierwsze ma zdecydowanie dłuższą tradycję i stanowiło do niedawna w zasadzie jedyny sposób ich transportu. Drugie to stosunkowo nowa alternatywa, która dodatkowo umożliwia separację części stałych w ściekach sanitarnych. Nie wiesz jaki system wybrać? Poznaj zalety i wady obu rozwiązań!

  • Jakie są zalety pompowni ścieków?
  • Największe minusy pompowni
  • Dlaczego warto wybrać tłocznię?
  • Minusy rozwiązań tłocznych
  • Tłocznie ścieków a przepompownie – podsumowanie

Przed podjęciem decyzji należy wziąć pod uwagę nie tylko aspekt ekonomiczny, ale także funkcjonalny i ekologiczny. Warto zacząć od dokładnej analizy istniejącego stanu instalacji sanitarnej, określenia sposobu współpracy z innymi jednostkami w systemie oraz ich specyfiki. Istotna jest też ilość ścieków, jaka ma być przepompowywana, gdzie obiekt ma być usytuowany, a także jakim budżetem dysponujemy.

Jakie są zalety pompowni ścieków?

Po pierwsze, można je stosować niemal wszędzie. Nie ma żadnych ograniczeń w stosowaniu przepompowni ścieków – poza ograniczeniami wynikającymi z dostępnej przestrzeni. Pompownię można zainstalować w niemal każdym systemie wod-kan.

Po drugie – koszty inwestycyjne instalacji pompowni ścieków są stosunkowo nieduże. W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku pojawiły się tzw. pompy zatapialne – czyli takie, które umieszcza się bezpośrednio w cieczy. Ich szczególnym typoszeregiem są rozwiązania jednozbiornikowe, w których pompa posiada wbudowany silnik. Silnik ten chłodzony jest przez ciecz – wodę bądź ścieki – otaczające pompę. Obecnie to najpopularniejszy typ pompowni, między innymi dlatego, że nie wymaga umieszczenia kanalizacji sanitarnej na dużej głębokości.

Pompownie stosuje się zazwyczaj do zarządzania wodą deszczową. Urządzenia te nie posiadają separatora części stałych, co może być problematyczne przy zarządzaniu ściekami, do których często trafiają różnego rodzaju śmieci. Jednak przy zarządzaniu wodą deszczową pompownia jest najlepszą możliwą opcją. Stosuje się je w kanalizacji wód opadowych, kanalizacji ogólnospławnej lub przy dużych różnicach dopływów.

Największe minusy pompowni

Największą wadą pompowni jest uciążliwa eksploatacja, związana z bezpośrednim kontaktem ze ściekami oraz odorami. Mokre środowisko utrudnia także wszelkie prace naprawcze i konserwacyjne. Powstające osady w połączeniu ze zwiększoną pojemnością zbiornika mogą też generować toksyczne opary wewnątrz systemu. Rozwiązaniem może być jednak system wentylacji grawitacyjnej z neutralizatorem odorów. Urządzenia tego typu pozwalają wyeliminować niepożądane działanie niebezpiecznych substancji chemicznych nawet w 95%. Wszystko dzięki wykorzystaniu właściwości węgla aktywowanego, który ma wysoką zdolność absorpcyjną. Dodatkowo cały proces eliminacji przykrych zapachów wspomagany jest impregnatem zasadowym (chemisorpcja).

Kolejnym istotnym problemem jest możliwość blokowania przez zanieczyszczenia wirników pomp czy odkładanie się piasku w zbiorniku retencyjnym, co przekłada się na szybsze zużycie pomp.

Następna istotna kwestia to wysoka awaryjność tego typu rozwiązania. Zdarza się, że do pompowni dostają się ciała stałe, które blokują znajdujące się w niej wirniki, lub że do zbiornika retencyjnego dostaje się piasek. Dlatego w niektórych pompowniach przed wlotem stosowane są kraty zatrzymujące kamienie, piasek czy inne zanieczyszczenia. Taka krata musi być jednak regularnie oczyszczana, a znajdujące się na niej zanieczyszczenia specjalnie utylizowane. Innym wyjściem jest rozdrabniarka. Niestety to dość kosztowne i kłopotliwe w eksploatacji rozwiązanie.

Tłocznia ścieków z układem 3-pompowym w Głownie

Dlaczego warto wybrać tłocznię?

Eksploatacja tłoczni jest znacznie lepiej oceniana przez użytkowników niż eksploatacja przepompowni. To hermetyczne systemy, w których główne moduły są umieszczone w suchym oraz wentylowanym korpusie. Dzięki brakowi uciążliwości odorowej stanowią z pewnością lepsze rozwiązanie w intensywnej zabudowie miejskiej.

Kolejnym argumentem przemawiającym za tłocznią są niższe koszty eksploatacyjne. Można śmiało zaryzykować stwierdzenie, że praktyce to właściwie urządzenia bezobsługowe. Dodatkowo nowoczesne tłocznie zużywają znacznie mniej energii w stosunku do tradycyjnej przepompowni.

Z uwagi na brak kontaktu ze ściekami codzienna obsługa systemu jest też łatwiejsza, bardziej higieniczna oraz zdecydowanie bardziej bezpieczna zarówno dla użytkownika, jak i samego środowiska. Wynika to nie tylko z wcześniejszej separacji części stałych, ale też łatwiejszego dostępu do pomp, zasuw i innych istotnych elementów urządzenia. Dodatkowo niezależne układy separacji, zawory oraz zasuwy pozwalają przeprowadzać prace serwisowe w trakcie normalnego działania tłoczni bez potrzeby wstrzymywania jej pracy.

Zastosowanie wysokosprawnych pomp o długiej żywotności poważnie redukuje koszty ewentualnych napraw, wymian czy serwisowania, a niezawodność elementów wyposażenia oraz wysokiej jakości materiały zapewniają komfort użytkowania tłoczni i jej prawidłową pracę przez długie lata.

Minusy rozwiązań tłocznych

Najpoważniejszym z nich jest dość wysoki koszt samej inwestycji. Nakłady na budowę tłoczni znacząco przewyższają koszty budowy tradycyjnej przepompowni.

Wybierając urządzenie do odprowadzania ścieków należy wziąć pod uwagę wielkość potencjalnych przepływów. Tłocznie pozwalają zazwyczaj na przepływ od 5 do 100 l na sekundę, tymczasem wielkość przepływu wód opadowych może sięgać nawet ponad 1000 l. Dlatego w ich przypadku zdecydowanie bardziej uzasadnionym ekonomicznie zarówno pod względem inwestycyjnym, a także eksploatacyjnym będą pompownie.

W bardziej rozbudowanych układach równoległych, opieranie się wyłącznie na jednym rozwiązaniu może być ryzykowne. Czasem skoki parametrów wymaganych na włączeniach bocznych małych dopływów mogą powodować problemy z pracą tłoczni. Z kolei wielkość dopływu ścieków do 20 m³/h w przypadku mniejszych przepompowni może powodować przewymiarowanie układu tłocznego i w efekcie wywoływać procesy gnilne w ściekach oraz emisję siarkowodoru.

Tłocznie ścieków a pompownia – podsumowanie

W naszej opinii na rynku jest miejsce zarówno dla tradycyjnych przepompowni, jak i nowoczesnych tłoczni ścieków. Nasze doświadczenia pokazują też, że nieźle sprawdzają się systemy mieszane wykonane na bazie różnego typu urządzeń. Kolejna opcja to montaż inteligentnego oprogramowania monitorującego i zarządzającego parametrami urządzeń BUMERANG SMART, które zwiększy bezpieczeństwo oraz niezawodność wybranego rozwiązania.

Aby pomóc Ci w wyborze optymalnego systemu, proponujemy krótkie podsumowanie:

Tłocznie ścieków Przepompownie ścieków
Koszty inwestycji Wysokie Niskie
Koszty eksploatacji Niskie Wysokie
Koszty serwisu oraz napraw Niskie Wysokie
Bezpieczeństwo i komfort eksploatacji Wysoki Niski
Awaryjność Niska Wysoka
Żywotność systemu Wysoka Niska
Technologia Skomplikowana Prosta
Rodzaj medium Ścieki sanitarne Wody opadowe, ścieki sanitarne, ogólnospławne, technologiczne
Miejsce gromadzenia medium Oddzielny moduł retencyjny Korpus urządzenia
Zwierciadło medium Zamknięte Otwarte
Separacja części stałych Tak Nie
Wielkość potencjalnych przepływów Od 5 do 100 l Nawet powyżej 1000 l
Możliwość serwisu oraz napraw podczas pracy Tak Nie
Zagrożenie odorowe Niskie Wysokie
Praca pomp Równoległa i naprzemienna Naprzemienna
Zużycie energii Niskie Wysokie
Dostęp do poszczególnych elementów Łatwy Trudny
Materiał Beton, żelbet, polimerobeton lub PEHD Beton, żelbet, polimerobeton lub PEHD
Odporność korozyjna Wysoka Niska
Możliwość zastosowania monitoringu BUMERANG SMART Tak Tak